Wednesday, November 19, 2008

Αναζητώντας την επιβεβαίωση

Κάνουμε πολλές φορές πράγματα για τους άλλους και όχι για τον εαυτό μας.Για να αρέσουμε στους άλλους,να είμαστε αποδεκτοί,να μας συμπαθούν,να μας θέλουν..Μπορεί κατά βάθος να μη θέλουμε να τα κάνουμε όμως τα κάνουμε,θέλουμε να επιβεβαιωθούμε στα μάτια των άλλων,να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας,τη δίψα μας να ανεβαίνουμε στα μάτια των άλλων,όλο και πιο ψηλά,όλο και πιο ψηλά..
Αυτή η αναζήτηση της επιβεβαίωσης,αυτό το ψάξιμο δίχως τελειωμό μπορεί κάποια στιγμή να γίνει ο αυτοσκοπός μας,να είναι το μόνο πράγμα που μας δίνει δύναμη,που μας γεμίζει στη ζωή..εκεί αρχίζουμε και χάνουμε λίγο το νόημα,το μόνιμο άγχος μας γίνεται αυτό...είμαι άραγε αρεστός/η,έχω επιτυχίες στα ερωτικά,αναγνωρίζουν οι άλλοι την αξία μου...;
Τότε είναι που αρχίζουμε να μη φερόμαστε καλά στον εαυτό μας,δεν του δίνουμε αυτό που του αξίζει,τον χαραμίζουμε από δω κι από κει,πέφτουμε χαμηλά για να ικανοποιήσουμε τρίτα πρόσωπα που ίσως δεν το αξίζουν,σερνόμαστε σε πράγματα εφήμερα γιατί μόνο μέσα απ'αυτά παίρνουμε την επιβεβαίωση και ξεγελάμε τη δίψα μας..
Άραγε η συνειδητοποίηση ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι αρκετή για να μας βγάλει από αυτή τη λογική;Ή χρειάζεται κάτι δυνατό να μας ταρακουνήσει ώστε να ξεφύγουμε...
Άραγε ξεφεύγουμε ποτέ πραγματικά από το κυνήγι της επιβεβαίωσης ή πάντα επιστρέφουμε σ'αυτό ύστερα από μερικές παύσεις...
Άραγε θα πιστεύουν και αύριο οι άλλοι ότι λάμπω ή σιγά σιγά θα ξεθωριάσω στα μάτια τους...

21 comments:

eirini said...

Τώρα ομορφιά μου άνοιξες μεγάλο ζήτημα! Πιστεύω, πως όλοι έχουμε περάσει και θα περάσουμε φάσεις επιβεβαίωσης του "εγώ" μας. Το καλύτερο όμως που έχουμε να κάνουμε, είναι να τις ξεπεράσουμε. Αλίμονο σε όποιον από μας έχει την εντύπωση ότι θα είναι αρεστός, "εκτυφλωτικός" για μια ζωή! Όσο πιο γρήγορα αρχίσουμε να δουλεύουμε αυτήν την ιδέα στο μυαλό μας, τόσο πιο εύκολο θα είναι για μας αργότερα, όταν αυτή η προσγείωση στην πραγματικότητα αρχίσει.
Μήπως χρειάζεται να δουλέψουμε περισσότερο μέσα μας για να πάψουμε να ζητάμε συνεχώς επιβεβαίωση; Μήπως δεν πήραμε επιβεβαίωση από το οικογενειακό μας περιβάλλον και την ζητάμε τώρα... ή πήραμε υπερβολική δόση από αυτούς και αναζητούμε το ίδιο;
Αυτά νομίζω είναι μερικά κρίσιμα ερωτήματα με τα οποία πρέπει να ξεκινήσουμε!
Ωραίο θέμα seniorita μου! Εύχομαι ένα πολύ όμορφο βράδυ!

γυάλινο δάκρυ said...

Λίγο πολύ όλοι έχουμε κάνει κάτι τέτοιο. Αλλά το θέμα είναι να το συνειδητοποιούμε και να το σταματάμε εγκαίρως, πριν μας γίνει τρόπος ζωής. Γιατί στο κάτω κάτω τι νόημα έχει να μας συμπαθούν οι άλλοι για κάτι που δεν είμαστε; Θα συμπαθούν μια ψευδαίσθηση, αυτό που νομίζουν ότι είμαστε. Ξέρω ένα άτομο που συνεχίζει να ζει μέσα σ'αυτό το ψέμα σαν χαμαιλέοντας(=προσαρμόζει τον χαρακτήρα της ανάλογα με το ποιον έχει απέναντί της) προκειμένου να γίνει αρεστή και συμπαθητική σε όλους και έχει καταλήξει και η ίδια να νομίζει ότι είναι στην πραγματικότητα αυτό που προσποιείται ότι είναι. Η κατάσταση όταν γίνεται σε τέτοιο βαθμό είναι για λύπηση. Καλύτερα να είσαι ο εαυτός σου και να σε συμπαθούν λίγοι και καλοί, γιατί αν σε θέλουν γι'αυτό που είσαι δε θα φύγουν από δίπλα σου. Δε λέω βέβαια να μην γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις για να λειτουργούν καλύτερα οι σχέσεις των ανθρώπων, αλλά προς Θεού, όχι άλλη προσποίηση!
Καλό ξημέρωμα!

City Addict said...

Την τελευταία βδομάδα σκέφτομαι πολύ αυτό το θέμα.
Έτσι είμαι κι εγώ.
Δεν μπορώ να πάρω κάτι, να κάνω κάτι και αν το κάνω στεναχωριέμαι αν ο άλλος είναι αρνητικός.
Και κάθε φορά, πρέπει να λες γ****έ τους, θα κάνω αυτό που μου αρέσει.
Αλλά κάθε φορά καταλήγεις στα ίδια.
Καλό μου, όπως είπες κι εσύ, να δίνεις στον εαυτό σου αυτό που το αξίζει και είμαι σίγουρη ότι σου αξίζουν πολύ περισσότερα από αυτά στα οποία αρκείσαι να παίρνεις ή να έχεις...
:)

Θα συμφωνήσω με την Ειρήνη παραπάνω, σχετικά με το πόσο όμορφο θέμα διάλεξες και έγραψες.

Και είχα ένα τέτοιο περιστατικό πάνω σε αυτό τον τομέα σήμερα.

Καλό βράδυ και όνειρα γλυκά.

:)

τετραγωνος κυκλος said...

Δύσκολα ερωτήματα μας θέτεις..Κάποιες φορές κάνουμε κάτι για να μην προσβάλουμε τον άλλο.Πχ μας ζητάει κάτι,και του λέμε ΟΚ.Βέβαια είναι και αυτό που λες,πως το κάνουμε μόνο και μόνο για να γίνουμε αρεστοί.Αυτό δεν είναι καλό.Αυτό θα πρέπει να αλλάξει.Θα πρέπει να δεχτούμε μία δυνατή σφαλιάρα από τον ίδιο μας τον εαυτό και να πούμε"Τι κάνω;Γιατί "ξέπεσα" τόσο;".
Όσο για το αν ξεφεύφουμε απ'αυτό,αυτό εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο.

argy said...

αν πραγματικά λάμπεις στα μάτια σου,τότε δεν θα ξεθωριάσεις...πρόσεχε όμως οσους λένε μεγάλα λόγια...γιατί αυτοί είναι που συνήθως μας βάζουν στο τρυπάκι να γίνουμε καλύτεροι για να ανεβούμε στα μάτια τους,για να τους κερδίσουμε....όλοι έχουμε ανασφάλειες,δυστυχώς,αλλά είνια κι αυτές μέρος της ζωής..πρέπει να τις προσπερνάμε,χωρίς όμως να είμαστε υπερβολικά σίγουροι για τον εαυτό μας,γιατί μετά πάει αλλού το πράγμα...Και,δυστυχώς πάλι,όλοι ζητάμε την αποδοχή,για να σιγουρέψουμε αυτά που οι ίδιοι βλέπουμε στον εαυτό μας...στηριζόμαστε τόσο πολύ στις γνώμες των άλλων,ενώ δεν θα 'πρεπε.....εμάς πρέπει να ας νοιάζουν μόνο οι γνώμες αυτών που αγαπάμε κι όχι αυτών που απλά δεν θέλουμε να μας περιφρονούν.....φιλιά,καλά να περνάς!!!

jk in your life said...

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.ΑΝ ΕΣΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΩΡΑΙΑ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΣΕ ΔΕΧΤΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΕΣΤΟΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΕΥΤΙΚΟΙ.ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΣΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

spyros1000 said...

ΚΑΛΕ ΤΙ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΕ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΙ?
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ Σ/Κ

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Και το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να χάνουμε, τελικά, τον εαυτό μας...

Leviathan said...

ego exo papsei na kano pragmata epeidi ta 8eloun mono kai mono alloi..prospa8o na koitao prota emena...to pan einai na eisai ali8inos..tote nomizo 8a gineis apodektos...filia!

ζαφορα said...

Τελικά ποιο το κέρδος
σε αυτή την προσποίηση όταν
δεν είσαι εσύ!
Θα αγαπήσεις και θα αγαπηθείς
πραγματικά από ανθρώπους
που ξέρουν πια είσαι και σε θέλουν
για αυτό που είσαι.
Μην προσπαθήσεις αλλιώς,
γιατί θα είσαι δυστυχισμένη.

Καλό βράδυ γλυκιά μου

pinos said...

για εμενα μινε αυτο που εισε!!!!
αυτο που αλιθινα εισε εισε.
προσφερε αγαποι στουσ φηρο σου βοιτθισε οσους εχεις αναγκη να βοιθισεις.
αλα καντο για εσενα.
δεν αξιζει ν αλαξης τιποτα για καποιον αλον.
πρεποι η αλι να σε αποδεχτουν για αυτο που εισε και για να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου.
ποιστευο πος εισε ενας ηπεροχος ανθροπος

xaroylita said...

Μια χαρά τα λέει η seniorita. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα.. Κατα λέξη.. Λές κι είσαι στο μυαλό μου..

Καλά να είσαι. Καλό ξημέρωμα...

jk in your life said...

ΜΕ ΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑΤΙ;

jk in your life said...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΜΠΕΣ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΑΘΕ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ ΤΙ ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ.ΤΙ ΛΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟ;

wert01gf said...

Ακόμα και αυτοί που δεν κάνουν πράγματα για τους άλλους, παρόλαυτα αποζητούν έπειτα την επιβεβαίωση των γύρω.. Αυτό νομίζω δεν είναι κατακριτέο. Καλό βραδάκι.

Saq said...

Πολύ ωραίο κείμενο,
πραγματικά μπορεί να μην ξεφεύγουμε ποτέ από το κυνήγι της επιβεβαίωσης ακόμα κι όταν το συνειδητοποιούμε!

seniorita said...

eirini,
σίγουρα μια εσωτερική αναζήτηση και διεργασία ίσως μας βοηθήσει να καταλάβουμε από πού πηγάζει αυτή η επιθυμία μας για επιβεβαίωση αλλά πιστεύω πως είναι και κομμάτι της ανθρώπινης φύσης μας..ευχαριστώ χαίρομαι που σου άρεσε!

δακράκι,
η αναζήτηση της επιβεβαίωσης όταν φτάνει στα όρια της προσποίησης και της απώλειας του αληθινού εγώ μας είναι επιζήμια για εμάς πρώτα και μετά και για όλους τους άλλους..

city addict,
χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα μου..το θέμα είναι να είμαστε καλοί επειδή το θέλουμε εμείς να μας βγαίνει αυθόρμητα και όχι επειδή το θέλουν οι άλλοι..και τί να γίνει δε μπορούν πάντα να είναι όλοι ικανοποιημένοι από μας όπως κι εμείς δεν είμαστε πάντα από όλους!φιλιά!

seniorita said...

τετράγωνο κυκλάκι,
αν φτάνουμε σε σημείο να γλύφουμε τους άλλους για να αρέσουμε είναι μεγάλη κατάντεια!!την αναζήτηση πάντως της επιβεβαίωσης ως ένα βαθμό την αποζητούμε και δε γίνεται να ξεφύγουμε απ'αυτήν αρκεί να γίνεται με τα σωστά μέσα..

ag'o,
αν πιστεύαμε στον εαυτό μας παραπάνω όλα θα ήταν τόσο απλά..αλλά πάντα τα κάνουμε τόοοοοσο δύσκολα....φιλιά!

jk in your life,
αληθινοί σίγουρα πρέπει να είμαστε αν θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή μας και να ζήσουμε μια καλή ζωή...το παν είναι να μη χάσουμε τον εαυτό μας στην πορεία..

seniorita said...

spyros1000,
δεν με διακατέχει ηττοπάθεια πάντα,αυτή τη φορά έκανα απλά κάποιες σκέψεις που μάλλον ισχύουν γενικότερα..

τέρας της αμάθειας,
τον ξαναβρίσκουμε μετά θέλω να πιστεύω..

leviathan,
με βρίσκεις σύμφωνη και καλά κάνεις!

seniorita said...

ζαφορα,
έχεις απόλυτο δίκιο..πρέπει να προσπαθούμε μόνο να γίνουμε αυτό που είμαστε..φιλιά!

pinos,
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..ίσως κάποια ελαττώματα μας να επιδέχονται βελτίωση αλλά κατά βάση πρέπει να μας αποδεχτούν όπως είμαστε αν μας θέλουν οι άλλοι στη ζωή τους..

xaroylita,
είδες διαβάζω το μυαλό σου..χαχα!χαίρομαι που συμφωνούμε γλύκα!

seniorita said...

wert01gf,
δεν είναι κατακριτέο να αναζητούμε την επιβεβαίωση κάποιες φορές αρκεί να μη γίνεται αυτοσκοπός μας και μοναδικός λόγος ύπαρξης μας..

newton,
καλωσήρθες και ευχαριστώ!ναι δε ξεφεύγουμε,συνεχίζουμε την αναζήτηση ακάθεκτοι..