Saturday, October 11, 2008

φαντάσματα απ'το παρελθόν..

Έπεσα πάνω σε ένα αυτές τις μέρες..
Νόμιζα πως είχα καταφέρει να το διώξω,να το αποβάλλω από μέσα μου αλλά τελικά δε ξέρω..όσο σκοντάφτω πάνω του συχνά δε θα καταφέρω ποτέ να το κάνω να εξατμιστεί...
Ζούμε στην ίδια πόλη..μάλλον είναι αναπόφευκτο να το συναντώ κάποιες φορές..αλλά απ'την άλλη δεν είναι και μικρή η πόλη μου..γιατί να συμβαίνει;;
Όποτε το είδα εγώ από μακρυά ή από κοντά κατάφερα να το αποφύγω..κατάφερα να με καταπιεί η γη και να μη με δει..
Όμως κάποιες φορές προλαβαίνει και με αιφνιδιάζει αυτό..εμφανίζεται μπροστά μου,φωνάζει το όνομά μου και τότε πια είναι αργά για να κρυφτώ..
Αναγκάζομαι τότε φοράω τη μάσκα του πολιτισμένου ανθρώπου,χαμογελάω ευγενικά και κουβεντιάζω μαζί του σαν να μην συμβαίνει τίποτα,σαν να μην υπάρχει προϊστορία,σαν δύο απλοί γνωστοί που τυχαία βρέθηκαν και πρέπει να χαιρετηθούν,να ανταλλάξουν νέα..είμαι όσο πιο ψυχρή μπορώ μαζί του σίγουρα το καταλαβαίνει,κάνει όμως πως δεν καταλαβαίνει..
Στο παιχνίδι μεταξύ μας εκείνο είναι που έχασε,όχι εγώ..
Εγώ όμως μέσα μου έχω ένα αγκάθι ακόμα...με έχει σημαδέψει..
Θέλω να ζήσω σε μια πόλη χωρίς φαντάσματα...
Είναι αυτό εφικτό;

40 comments:

TeddyBoy said...

Senorita μου
Το ξέρω πως αυτό που θα πω έρχεται σε αντιπαράθεση με αυτό που περιγράφεις αλλά..

μήπως ενδόμυχα εύχεσαι κάποιες φορές να συναντηθείς με αυτό το φάντασμα;

argy said...

είανι όντως δύσκολα να βλέπεις ανθρώπους που δε θες,αλλά είσαι σίγουρος ότι θα εμφανιστούν...ανθρώπους που σου χώσαν ένα μαχαίρι στην καρδιά κι όποτε το σκέφτεσαι ματώνεις ξανά και ξανά...τη μια τους δίνεις άλλοθι,την άλλη τους καταριέσαι και τους μισείς,γιατί ξέρεις ότι αυτό που σου έχουν κάνει σε έχει επηρεάσει (βασικά,αυτό συμβαίνει σε μένα;Ρ)

She said...

Σκόρδα είναι η λύση :Ρ

the monkeys said...

Αχχχ μεγάλο θέμα, αλλά άλυτο...

wert01gf said...

Φταίνε τα φαντάσματα ή μήπως που έχει μεταμορφωθεί σε πόλη-φάντασμα η πρωτεύουσα του συντηρητισμού;

γυάλινο δάκρυ said...

Συμφωνώ ότι είναι άλυτο το θέμα και λύνεται μόνο αν ξεπεράσουμε τελείως τα συγκεκριμένα άτομα.. Αλλά μήπως αυτό είναι ευκολότερο; Και το κακό είναι ότι μια τέτοια συνάντηση μπορεί να μας επηρεάσει για αρκετό καιρό μετά..
Γενικά ο κόσμος είναι μικρός. Μου χει τύχει ανεπιθύμητη συνάντηση στο εξωτερικό!!!
Καλό βράδυ! Φιλάκια!

Mairouli said...

περιμένω mail....

άμα είναι το φάντασμα που κατάλαβα, σίγουρα έχει χάσει..και ας πρόσεχε. Τα λάθη πληρώνονται αργά ή γρήγορα...
Και κανονικά δεν θα έπρεπε να νιώθεις έτσι. Δεν υπάρχει κανένα φάντασμα που να σε κυνηγάει. Είσαι αρκετά δυνατή για να ξεπεράσεις πολλά.

α, και περιμένω mail!
kisses !!!

ζαφορα said...

Κάθε εμπόδιο για καλό…!
Αυτό έλεγαν οι παλιοί και
ίσως είχαν δίκιο γιατί παίρνανε
κουράγιο για μια καινούρια αρχή.
Ίσως να είναι και το ξόρκι και
στο προτείνω.
Όλοι τα περάσαμε αυτά.
Καλό βράδυ καλή μου.
Αύριο ξημερώνει μια καινούρια
μέρα ποιο όμορφη.

faraona said...

Καλημερα και καλως σε βρισκω.
Ερχομαι απο την Ζαφορα...ετσι σε βρηκα.
Νομιζω οτι ο μονος τροπος για να μην συναντουμε φαντασματα ειναι να τα εξαφανισουμε εμεις οι ιδιοι απ το μυαλο μας.
Κι αυτο που τα εμφανιζει εκει μεσα μας ειναι οι ενοχες και οι τυψεις.
Πιστευω οτι απ αυτες πρεπει να ξεφυγεις αφου συνειδητοποιησεις σε τι εφταιγες και σε τι οχι.
Εδω Αψινθος θα βρεις την παρεα οπου συζηταμε πολλα και διαφορα ,παιζουμε κατα καιρους για να κανουμε διαλειμμα και γενικα ακουγονται πολλες αποψεις για διαφορα θεματα που κατα καιρους μας προβληματιζουν.
Κι εδωFaraona για μια αλλη ματια στις χειροποιητες δημιουργιες
που γινονται κομπο, τον κομπο...υφαδι στο υφαδι.
Σου ευχομαι καλη εβδομαδα.

Leviathan said...

kai ego zousa kati paromoio paliotera...merikous an8ropous einai kalitero na mi tous xanavlepeis...kalimera!!!

Ελευθερία Αραβανή said...

τα φαντάσματα θα υπάρχουν σε εμάς πέφτει αν θα τα βλέπουμε ή όχι, την καλημέρα μου...

Xristos said...

...όπως ξαναείπαν παραπάνω...σκόρδα είναι η λύση :Ρ
Καλημέρα, έχεις πρόσκληση!

τετραγωνος κυκλος said...

Δυστυχώς κάποιοες φορές όσο και να θέλουμε να αποφύγουμε κάτι,τυχαίνει να πέφτουμε συνεχώς πάνω του..Η τύχη φταίει για όλα!

γυάλινο δάκρυ said...

Καλησπέρα! Έχεις πρόσκληση! Φιλάκια!

Alexandros A. Voudouris said...

Κοίτα να δεις,χωρίς να το ξέρω σε προσκάλεσα και εγώ!Μάλλον για το ίδιο παιχνίδι!

City Addict said...

Καλησπέρα.
Πωπω φαντάζομαι.
Όμορφη περιγραφή έκανες..
Έχεις προσέξει ότι κάθε φορά που θέλεις να συναντήσεις κάποιον στο δρόμο, δεν σε βλέπει ποτέ και όταν δεν θέλεις όσο τίποτα άλλο να μη σε δει, πάντα μα πάντα σε βλέπει?
Αίσχος. Κάρμα σου λέει μετά.

Καληνύχτα και καλή βδομάδα.

:)

L' Aesthete Soleil said...

Πρόκειται για το ίδιο που πέταξε τα κυπελλάκια στη σακούλα με τα σκουπίδια! Άτιμο! Πέρα από την πλάκα έχεις απόλυτο δίκιο...

Ιμμαήλ said...

Να πάψεις να το θεωρείς φάντασμα και να πάψεις να το φοβάσαι. Για να εξορκίσεις κάτι, πρέπει να το αντιμετωπίσεις και να το περιφρονήσεις, να μειώσεις την δύναμή του πάνω σου.
Μόνο έτσι θα εξατμιστεί αν όχι η παρουσία, σίγουρα η πληγή.
Φιλάκια και πολλές καλημέρες!!

Unknown said...

δυστυχως ετσι ειναι,οσους θελουμε να αποφυγουμε τους τρωμε στην μαπα..

Unknown said...

Αλλαξα διεύθυνση...

www.mr-arvulas.blogspot.com


πλέον!!

moutro said...

τα φαντάσματα υπάρχουν μόνο αν πιστεύεις σε αυτά!!!
αλλά και αν το κάνεις να θυμάσαι ότι υπάρχουν οι ghostbusters :)))))

fvasileiou said...

Τα φαντάσματα σε ακολουθούν, αν δεν σπάσεις το αγκάθι που αγκυλώνει την καρδιά σου, κι ας αλλάξεις πόλη. Μια μυρουδιά, ένα σχήμα, ένα χρώμα, ένα άγγιγμα, κάποιος ήχος, θα το φέρνει μπροστά σου...

kat. said...

είναι πολύ απλό!
τα φαντάσματα παύουν να υπάρχουν οτι δεν πιστεύεις σε αυτά!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

"Αναγκάζομαι τότε φοράω τη μάσκα...είμαι όσο πιο ψυχρή μπορώ.."

"..έχω ένα αγκάθι ακόμα...με έχει σημαδέψει.."

Σε πονά, γιατί νιώθεις.. Τον αγαπάς ακόμα. Αυτό σημαίνει απλά, πως είσαι άνθρωπος. Με αδυναμίες.. μα νομίζω πρέπει να βγάλεις τη μάσκα του πολιτισμένου. Να πεις αυτό ακριβώς που θες.. Δεν υπάρχει πιο καλό φάρμακο γι αυτές τις καταστάσεις από την αλήθεια. Ναι, θα πονέσεις, μα δε θα κόβεσαι κάθε μέρα, κάθε όταν τον συναντάς, σιγά σιγά..

Καλημέρα!

seniorita said...

teddyboy,
πίστεψε με το συγκεκριμένο δεν εύχομαι ποτέ να το συναντήσω..άλλα ίσως ναι...

ag'o,
εγώ στο συγκεκριμένο δε δίνω κανένα άλλοθι..δεν το μισώ απλά θα ήθελα να εξαφανιζόταν για πάντα από το οπτικό μου πεδίο..

she,
να κυκλοφορώ όλη μέρα με σκόρδα μάλλον θα έδιωχνε κι αυτούς που δε θα θελα να διώξω..

the monkeys,
αχ λύση δεν υπάρχει το ξέρω..να αλλάξω ήπειρο ίσως..

seniorita said...

wert01gf,
εσύ το είδες το θέμα από άλλη σκοπιά..η πόλη εμένα δε μου φταίει μερικοί κάτοικοι της μόνο..

γυάλινο δάκρυ,
δεν είναι εύκολο τίποτα τελικά..πρέπει να ζήσουμε με αυτό..
στο εξωτερικό;;αυτό θα πει τύχη βουνό!

mairouli,
σου έστειλα..
δε θα'πρεπε αλλά με αναστατώνει αυτή η συνάντηση πάντα..

ζαφορα,
έτσι πρέπει να λέμε πάντα από μέσα μας να δυναμώνουμε!
φιλιά!

seniorita said...

faraona,
καλώς ήρθες απ'το μπλογκ μου!
θα σε επισκεφθώ σύντομα!
αναφορικά με το συγκεκριμένο φάντασμα δε νιώθω τύψεις ούτε ενοχές..εκείνο θα'πρεπε να νιώθει αλλά επειδή δε δείχνει να το κάνει με εκνευρίζει...

leviathan,
καλώς ήρθες!
πραγματικά δε ξέρω πώς τυχαίνει και πέφτεις πάντα πάνω σ'αυτούς που δε θες..

seniorita said...

ελευθερία αραβανή,
μάλλον πιστεύουμε στα φαντάσματα κατά βάθος όλοι κι ας λέμε το αντίθετο...καλησπέρα!

xristo,
θα τρώω σκορδαλιά και θα βγαίνω έξω!ε δε μπορεί θα εξαφανιστούν τα φαντάσματα κάποια στιγμή!
thanks darling!

τετράγωνε κύκλε,
γκαντεμιάααα,δε λες τίποτα...

seniorita said...

alx599,
ευχαριστώ που με σκέφτηκες και με κάλεσες!

city addict,
ναι συμβαίνει...αλλά δε μπορώ να πω έχω καταφέρει κάποιες φορές να γίνω και αόρατη και να μη με δουν όσοι δε θέλω..
καλησπέραα!!

l'aesthete soleil,
το να έχω δίκιο δυστυχώς δε με προστατεύει από φαντάσματα..αχ..

seniorita said...

ιμμαήλ,
πόσο δίκιο έχεις!φιλάκια!

manos,
τους τρώμε δε λες τίποτα..οκ ευχαριστώ για την ενημέρωση!

moutro,
μου δίνεις ένα τηλέφωνο να τους καλέσω;;;

seniorita said...

fvasileiou,
καλώς ήρθες!
το αγκάθι λυγίζει αλλά δε σπάει εύκολα..ίσως απλά να μπορώ να το συνηθίσω μόνο και να μάθω να ζω μ'αυτό..


kat,
απλό να το λέμε αλλά η πραγματικότητα αναιρεί όσα λέμε και υποσχόμαστε..
καλώς ήρθες!

ανεμοσκορπίσματα,
καλώς ήρθες κι εσύ!
δεν αναφέρομαι σε άτομο με το οποίο είχα εμπλακεί ερωτικά..
με δυσκολία φοράω πλέον τη μάσκα του πολιτισμένου..θα εκραγώ κάποια στιγμή..

Leviathan said...

ontos...pefteis se tetoia atoma sinexeia kai les ma eimai toso gademis...kalispera!

Anyparktos said...

εγω πιστευω πως γινεται κατι εστω και τυχαια οταν το θες καταβαθως..η το φοβασαι πολυ και θες να το αποφευγεις και ετσι για σπασιμο τα φερνει ετσι η τυχη και το συναντας συχνα..

wert01gf said...

Δεν το είδα εγώ από άλλη σκοπιά, εκείνο με κοιτούσε στραβά!

kat. said...

έχεις απόλυτο δίκιο!
τα λόγια τα μεγάλα κανείς δεν τα ακολουθεί!

seniorita said...

leviathan,
μια δόση γκαντεμιάς όλοι την έχουμε τελικά!

anyparktos,
η ζωή μας παίζει πολλά παιχνιδάκια..

wert01gf,
σε στραβοκοίταζε το ποστ μου ε;;
μην ανησυχείς το κατσάδιασα!!

seniorita said...

kat.,
μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλο λόγο μη λες!
:)

eirini said...

Άμα ζεις στην ίδια πόλη με το φάντασμα το συναντάς θες δεν θες! Εντάξει...δεν ζούμε και σε καμιά μικρή πόλη αλλά δεν το ξέρεις; Αυτούς που δεν θες αυτούς συναντάς!!! Μήπως δεν έχεις ξεπεράσει τελείως το φάντασμα; Αν συμβαίνει αυτό είναι δύσκολα τα πράγματα! Σου έχω εμπιστοσύνη όμως και νομίζω πως δεν θα σπαταλήσεις τον εαυτό σου σε άσκοπες σκέψεις. Φιλάκια πολλά πολλά!!!

wert01gf said...

Όχι μωρέ, το παρελθόν σας! Να το πάρετε με το καλό..

seniorita said...

eirini,
το έχω ξεπεράσει αλλά άμα το συναντάς συχνά θες δε θες σε κάνει να το σκέφτεσαι..
φιλιά!