Saturday, October 4, 2008

ο δικός μας χρόνος


"Η επιμονή της μνήμης'' του Σαλβαντόρ Νταλί.
Λιωμένα ρολόγια..μαλακά,αλλόκοτα,μοναχικά..
Ο χρόνος είναι πιο εύπλαστος απ' ό,τι νομίζουμε..
Η αντίληψη του χρόνου και του χώρου και οι αναμνήσεις έχουν μορφή εύπλαστη,εύκαμπτη για να προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες..
Με αφορμή τον συγκεκριμένο πίνακα έκανα μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο και διάβασα κάπου το εξής:
"Το σώμα μας βιώνει,αντιλαμβάνεται το χρόνο με ένα δικό του τρόπο.Αυτός ο σωματικός χρόνος δεν είναι προκαθορισμένος από κάτι,διαμορφώνεται όσο προχωράει.Στον σωματικό χρόνο ακούμε τους χτύπους της καρδιάς μας και νιώθουμε τους ρυθμούς της διάθεσης μας και των επιθυμιών μας.Ο χρόνος μάχεται για να προχωρήσει μπροστά όταν έχουμε άγχος,εκτοξεύεται απ'την άλλη μπροστά στα μάτια μας όταν βιώνουμε την αποδοχή των γύρω μας και δόξα.Ο σωματικός χρόνος μας ενθαρρύνει να υπακούσουμε στις επιλογές μας,στις προτιμήσεις μας και όχι να τις προγραμματίσουμε,να τις βάλουμε σε κάποια τάξη.."
Είναι στο χέρι μας να πλάσουμε λοιπόν το χρόνο μας,να του δώσουμε τη μορφή που θέλουμε,να τον εκμεταλλευτούμε όπως θέλουμε,να διατηρήσουμε τις αναμνήσεις μας με τη μορφή που εμείς θα τους δώσουμε..Μια μέρα μπορεί να έχει 24 ώρες αλλά μπορούμε να την πλάσουμε έτσι ώστε να νιώθουμε πως έχει 30 ή 15 ανάλογα με τις επιλογές μας..

26 comments:

Unknown said...

Πολύ σωστή σε βρίσκω..Πρέπει να μάθουμε να ζούμε την κάθε στιγμή...
Να είμαστε χαρούμενοι ακομα και για τα πιο απλά....

eirini said...

Να σου πω την αλήθεια, δεν το είχα σκεφτεί έτσι το ζήτημα! Εμένα τις περισσότερες φορές πάντως, μου φαίνεται ότι οι 24 ώρες τις μέρας είναι λίγες! Στους περισσότερους όμως δεν συμβαίνει αυτό; Συνεχώς αισθανόμαστε ότι δεν προλαβαίνουμε, δεν μας φτάνει ο χρόνος. Μήπως να χαλαρώσουμε λιγάκι; Να απολαμβάνουμε περισσότερο όσα μας ευχαριστούν;
Seniorita μου, ελπίζω να σε βρίσκω καλά! Φιλάκια πολλά!

γυάλινο δάκρυ said...

Εγώ πάλι έχω αντιληφθεί ότι όταν κάνω κάτι υποχρεωτικά, χωρίς τη θέλησή μου, όταν δεν περνάω καλά κλπ, ο χρόνος κυλάει πολύ αργά. Ενώ αντίθετα όταν συμβαίνει κάτι καλό και περνάω ευχάριστες στιγμές ο χρόνος φεύγει σαν βολίδα.. Και το να κάνουμε περισσότερο ό,τι μας ευχαριστεί δεν είναι πάντα εύκολο λόγω υποχρεώσεων :(
Καλό σ-κ σενιοριτάκι..

City Addict said...

Aν και γενικά δεν μου αρέσει ο Νταλί (με ψιλοφρικάρει!) αυτό του το έργο το βρίσκω ωραίο.

Και όσο για το χρόνο... Άστα να πάνε.. Μόλις περνάς όμορφα, λες και κάποιος κλοτσάει τους δείχτες του ρολογιού και γυρνάνε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και όταν είσαι σε μία κατάσταση που σιχαίνεσαι ή βαριέσαι (μάθημα) τότε αυτός ο κάποιος που πριν κλότσαγε τους δείχτες, τώρα τους κρατάει με δύναμη προς την αντίθετη κατέυθυνση...

Καλό βράδυ.

:)

wert01gf said...

Η αλήθεια είναι ότι δε μου φτάνει το 24ωρο, νιώθω ότι δεν προλαβαίνω. Κι αυτός ο ύπνος ..μου "κλέβει" πολύτιμο χρόνο. Αποφάσισα λοιπόν πως θα κοιμάμαι ελάχιστα. Και το κάνω.

Ναι, θα συμφωνήσω ότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την κάθε στιγμή της ημέρας και ότι το 24ωρο "αυξομειώνεται" ανάλογα με τις επιλογές μας.

Ανάμεσα σε δύο τόπους, η πιο μεγάλη απόσταση είναι ο χρόνος.

the monkeys said...

Αυτό με τον ύπνο που αναφέρει ο προηγούμενος είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Αφού κάποια στιγμή πίστευα ότι για να μπορέσει να κάνει κανείς όλα όσα θέλει, πρέπει να κοιμάται κανένα 3ωράκι :)
Το συγκεκριμένο έργο είναι ίσως και από τα πιο ωραία του, αλλά αυτό που λένε ότι όταν περνάω καλά περνάει γρήγορα η ώρα, δεν μου τυχαίνει πάντα. Να ανησυχήσω??Μήπως ανήκω σε άλλο είδος????

L' Aesthete Soleil said...

Να μου επιτρέψεις να σε διορθώσω. ο πίνακας ονομάζεται "η επιμονή της μνήμης" και όχι η "διατήρηση της μνήμης". Τώρα όσον αφορά το κείμενο έχω να πω ότι συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Ο χρόνος είναι ό,τι πιο εύπλαστο και οι κανόνες ενσωμάτωσης μέσα σε αυτόν με αφήνουν αδιάφορο. Μπορείς να τον χρησιμοποιείς όπως θέλεις και ακόμα περισσότερο, να τον αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά και όχι περικλείοντας τον εαυτό σου μέσα σε μήνες, μέρες και λεπτά.

moutro said...

Όπως μου έχει πει παλιότερα και μια ψυχή, ο χρόνος είναι η πιο σχετική αλλά κοινώς αποδεκτή έννοια. κι όπως λένε και οι φίλοι JAMES " this body is young but my spirit is old, scatter my ashes and let these feelings grow"

Αν μου πεις ότι μετά τη θάλασσα η 2η αγάπη σου είναι η ζωγραφική και ο Dali αγκαλιά με το Μονέ τότε τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή, με όποια μονάδα μέτρησης την αισθάνεσαι...

TeddyBoy said...

Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει,
γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι..

τραγουδάει ο Φοίβος Δεληβορίας και θα συμφωνήσω απολύτως μαζί του (και μαζί σου).

Ο χρόνος είναι μία τόσο αφηρημένη έννοια που είναι στο χέρι μας να τον φέρουμε στα μέτρα μας.

ΥΓ. Με τον συγκεκριμένο πίνακα έχω κάνει παρέα πολλά χρόνια
(ήταν το μόνο που υπήρχε στον τοίχο του φοιτητικού μου δωματίου).

ζαφορα said...

Εμείς μπορεί να θέλουμε
Μικρή μου φιλενάδα,
μας αφήνουν όμως;
Πάντα κάτι θα υπάρχει να μας βγάζει
εκτός τόπου και χρόνου,
για να μην πω έξω από τον εαυτό μας.
Μετά βρες διάθεση και χρόνο
και τα λέμε.

Μια γλυκιά καληνύχτα.

Mairouli said...

Συμφωνώ μαζί σου.
Ο χρόνος είναι μία ανθρώπινη επινόηση, ας μη ξεχνάμε. Ο καθένας τον βιώνει διαφορετικά. Γιαυτό και πρέπει να εκμεταλλευτούμε κάθε στιγμή της ζωής μας και να μην αφήνουμε τον χρόνο απλά να περνάει!

Ιμμαήλ said...

Καλημέρα!!
Ο χρόνος είναι κάτι που δημιούργησαν οι ανθρώποι για να κάνουν την ζωή τους πατίνι. Οι μέρες είναι αυτές που είναι, το ίδιο και οι μήνες και τα χρόνια. Αν εμείς τα χωρίζουμε σε τμήματα ωρών και λεπτών, ίσως είναι για να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ελέγχουμε καλύτερα την ζωή μας.
Φιλάκια μελένια!

Anyparktos said...

ετσι οπως τα λες ειναι..ο χρονος επισης ειναι αναλογος της διαθεσης μας..οταν περναμε καλα η μερα εχει 10 ωρες και ο ταν περναμε ασχημα εχει 40 ωρες..

τετραγωνος κυκλος said...

Ωραίο αυτό το τελευταίο που έγραψες!Να προσαρμόζουμε το χρόνο μας και να θεωρούμε κάποιες φορές πως είναι περισσότερος απ'όσο ξέρουμε πως είναι!

argy said...

τι να σου πω εγώ τώρα ότι θέλω ο χρόνος στο σχολείο να περνάει πιο αργά για να τον κοιτάζω;είμαι τρελή,το ξέρω....αχ....χρόνος,θέμα μιας συζήτησης που δύσκολα θα τέλειωνε κάποιος...τις χαιρετούρες μου!!

seniorita said...

manos,
εξυπακούεται!!
την καλησπέρα μου αν και αργοπορημένα!

eirini,
ναι συνήθως περνάει γρήγορα η μέρα..όμως όταν κάνουμε πολλά πράγματα και γεμίζουμε τη μέρα μας σκεφτόμαστε μετά..πωπω πόσα έκανα σήμερα,αξιοποίησα κάθε στιγμή της ημέρας!
καλά είμαι γλύκα!φιλιά!

seniorita said...

γυάλινο δακράκι,
αλήθεια είναι..αχ!
άτιμες υποχρεώσεις!
καλό σ/κ γλυκιά μου!(εσύ το έλεγες για το προηγούμενο,εγώ το λέω γι'αυτό που έρχεται!)

city addict,
έχεις κάποιο δίκιο,δεν είναι εύκολο να σ' αρέσουν τα έργα του..έχει κάτι το ψυχεδελικό..
ο χρόνος όλο να μας ξεγελάει ξέρει..συχνά λειτουργεί εναντίον μας..

eirini said...

Πέρασα να πω μια καλημέρα!!! Ελπίζω να είσαι καλά! Φιλάκια πολλά!!!

seniorita said...

wert01gf,
αφού μπορείς και κοιμάσαι λίγο και μετά δεν κουτουλάς μπράβο σου!
εγώ πραγματικά αγαπώ τον ύπνο,πολύ θα ήθελα να άντεχα με λίγες ώρες ύπνου...
τι καλά θα ήταν να είχε ανακαλυφθεί ο διακτινισμός...

the monkeys,
πωπω με ένα τρίωρο ύπνου φαντάσου πόσα θα κάναμε την κάθε μέρα..
όχι δεν είναι ανησυχητικό ίσα ίσα κρατάει περισσότερο η καλοπέραση σου!

seniorita said...

l'aesthete soleil,
ευχαριστώ για τη διόρθωση,το διόρθωσα και στο κείμενο όπως είδες..
απλά το είχα δει στα αγγλικά και έκανα κακή μετάφραση..
ο χρόνος είναι σαν πλαστελίνη που κρατάει ο καθένας στα χέρια του και την πλάθει όπως του αρέσει..αν και μερικές φορές πρέπει να προσαρμόζεται..πχ όταν έχει προθεσμίες που πρέπει να προλάβει..

moutro,
λατρεύω τους james και στο δωμάτιο μου τα ημερολόγια τοίχου που είχα είναι το προηγούμενο με έργα του Μονέ και το τωρινό με Νταλί!
καλά για τη θάλασσα εννοείται!
τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά..

seniorita said...

teddyboy,
χαίρομαι που συμφωνούμε!
φοιτητικό δωμάτιο με άποψη...συγχαρητήρια!

ζαφορα,
ναι σίγουρα δεν είναι πάντα στο χέρι μας..αλλά όταν μπορούμε ας μην αφήνουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη..καλησπέρα καλή μου!

mairouli,
εγώ μάλλον αφήνω τον χρόνο απλά να περνάει..έτσι νιώθω μερικές φορές..εσύ με ξέρεις!

seniorita said...

ιμμαήλ,
καλησπέρα συνάδελφε!
αχ τι να πούμε κι εμείς με το επάγγελμα που θα ακολουθήσουμε..άτιμες προθεσμίες!
σκέψου όμως αν δεν χωρίζαμε το χρόνο σε μέρες και ώρες θα επικρατούσε γενικότερος πανικός...
φιλιά γλυκά!

anyparktos,
έτσι είναι!κι όταν δεν περνάει ο χρόνος πάλι γκρινιάζουμε!όλα δικά μας τα θέλουμε..

seniorita said...

τετράγωνο κυκλάκι,
χαίρομαι που σου άρεσε!
όλα στο μυαλό είναι..αν πιστέψουμε ότι έχουμε χρόνο και δεν αγχωνόμαστε θα βρούμε χρόνο!

ag'o,
ωραία συναισθήματα..επηρεάζουν την αντίληψη που έχουμε για το χρόνο..δε θέλουμε να περάσει η ώρα..θέλουμε να σταματήσουν τα ρολόγια..
φιλάκια!

seniorita said...

eirini,
χαίρετε καλή μου!
ψιλοχάνομαι αλλά είμαι καλά..
φιλάκια!καλό σ/κ!

Roadartist said...

..ξανακερδίζοντας .. τον χαμένο χρόνο ;), αυτό μου ήρθε διαβάζοντας το ποστ..

seniorita said...

roadartist,
καλώς ήρθες από τα μέρη μου..
μακάρι να μπορούσαμε να ξανακερδίσουμε το χαμένο χρόνο..ίσως γίνεται αλλά θέλει προσπάθεια και ισχυρή βούληση..