Wednesday, September 17, 2008

τι μου θύμισες τώρα...

Δε μ'αγαπάς,δε μου μιλάς,δε με κοιτάς...μην κάνεις πως δε θυμάσαι...
Ακούω αυτό το τραγούδι για χιλιοστή φορά..είναι το αγαπημένο μου αυτή την εποχή..
http://www.youtube.com/watch?v=NmTrNXDm9x0
Ήθελα να το ποστάρω με το βίντεο κλιπ αλλά κάτι δεν πάει καλά εδώ πέρα και δε μου το βγάζει..
Σκέφτομαι...
Κάποια πράγματα που έχουμε ζήσει δεν τα θυμόμαστε..είτε θέλουμε είτε όχι η μνήμη μας μας γελάει..πολλές φορές μας τα θυμίζουν οι άλλοι,εκείνοι που είχαν την κοινή εμπειρία μαζί μας..μας εκπλήσσει αυτό.Λέμε ''μα καλά το είχα ζήσει όντως και δεν το θυμάμαι;πώς γίνεται;''
Συμβαίνει...η μνήμη είναι επιλεκτική.
Άλλες φορές δεν θυμόμαστε κάτι,δεν το έχουμε φέρει ποτέ στη μνήμη μας από τότε που είχε συμβεί και κάτι γίνεται μετά και μας το θυμίζει...κάποιος αναφέρει κάτι,ένας συνειρμός γίνεται και το ανακαλούμε...αυτό πολλές φορές είναι ευχάριστο,μια ευχάριστη έκπληξη,χαμογελάμε και οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν το γιατί αλλά εμείς ξέρουμε..
Είναι και κάποιες άλλες φορές όμως...αυτές που δε θέλουμε να θυμόμαστε κάποια πράγματα..μπορεί να μην είναι δυσάρεστα,μπορεί να είναι η ανάμνηση μιας περιόδου που περνούσαμε θεσπέσια αλλά δε θέλουμε να τη θυμόμαστε γιατί πια έχει χαθεί το όνειρο..τότε όμως οι αναμνήσεις τρυπώνουν στο μυαλό μας,δε λένε να φύγουν από κει,τις απωθούμε αλλά εκείνες έχουν θρονιάσει για τα καλά...
Τέλος είναι κι εκείνα τα πράγματα που προσποιούμαστε πως δεν τα θυμόμαστε...είτε θέλουμε να πληγώσουμε κάποιον μ'αυτόν τον τρόπο είτε το κάνουμε για να δείξουμε ανωτερότητα σε κάποιες καταστάσεις...ή δε ξέρω για ποιον άλλο λόγο...αλλά σίγουρα θα υπάρχει κάποιος λόγος για να πούμε ψέματα στους άλλους και στον εαυτό μας...
Θέλω να θυμάμαι όσο γίνεται περισσότερα απ'όσα μου συμβαίνουν,είτε καλά είτε άσχημα...είναι η ζωή μου και θέλω να τα θυμάμαι..είναι κρίμα να μη θυμόμαστε κάτι όμορφο που μας έχει συμβεί,έστω και ασήμαντο..μια κουβέντα μονάχα..
τα άσχημα είναι καλό να τα θυμόμαστε για να τα έχουμε ως παράδειγμα προς αποφυγή..
Τρέμω το αλτσχάιμερ..πρέπει να είναι οδυνηρό να μη θυμάσαι...
Θα 'θελα να με ρωτάνε ''θυμάσαι;'' και η μοναδική απάντηση μου να είναι ''ναι,φυσικά θυμάμαι...''

21 comments:

She said...

Seniorita, η απώθηση των άσχημων αναμνήσεων είναι τρόπος άμυνας του οργανισμού μας.

Μπουρμπουλήθρα said...

Είναι ωραίο να έχεις αναμνήσεις. Ακόμη και δυσάρεστες να είναι τις θυμάσαι με αγάπη γιατι ειναι δικές σου.. Πρέπι πράγματι να είναι οδυνηρό να μην θυμάσαι, χανεις την ταυτότητα σου ετσι.

Alexandros A. Voudouris said...

Οι αναμνήσεις είναι σημαντικές!
Πολύ ωραίο κείμενο,μου άρεσε πάρα πολύ!
Την καλημέρα μου!

Γιώργος said...

ασε ασε...και γω το φοβαμαι πολυ το αλτσχάιμερ....
εαν ειναι κληρονομικο θα εχω προβλημα σιγουρα...ηδη δεν τα παω πολυ καλα με την μνημη μου....
εχμμ τι ηθελα να πω ?
δεν θυμαμαι..οποτε καλησπερα και φιλια!

argy said...

όντως,το αλτσχαιμερ φαντάζει τρομερό...οι αναμνήσεις είναι απ' τα πράγματα που μας συμπληρώνουν ως χαρακτήρες...κάποτε μαθαίνουμε απ' αυτές,κάποτε μας χαλαρώνουν...άλλοτε οδυνηρές,άλλοτε όμορφες...

jk in your life said...

ΩΡΑΙΟ ΜΠΛΟΚ

jk in your life said...
This comment has been removed by the author.
γυάλινο δάκρυ said...

Κι εγώ που έχω μνήμη ελέφαντα τι καταλαβαίνω; Θυμάμαι πολύ καλά τα πάντα από λόγια, πράξεις.. που ειπώθηκαν και δεν έγιναν, θυμάμαι πότε και ποιος με πλήγωσε.. Πώς φέρθηκα εγώ είτε καλά είτε άσχημα.. Δυστυχώς τα άσχημα πράγματα τα θυμάμαι πιο καλά και αυτό δε με αφήνει να ανοιχτώ.. Το ξέρω, θα πρεπε τα όμορφα να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα, αλλά κουμάντο στις σκέψεις και στα συναισθήματα δεν κάνουμε πάντα.
Από την άλλη όμως υπάρχουν αναμνήσεις που δε θα ήθελα να σβήσουν ποτέ.. Γιατί αυτές με κρατάνε..

the monkeys said...

Είμαι υπερ του μότο "όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο". Φυσικά και η απώθηση των άσχημων αναμνήσεων είναι τρόπος άμυνας μας, αλλά είναι ακόμη πιο οδυνηρό να ζεις σε μία ψευδαίσθηση ότι κάτι δεν το έζησες και άρα το διαγράφεις από τις εμπειρίες σου. Το χειρότερο όμως από όλα είναι άμα σου συμβεί πάλι κάτι παρόμοια άσχημο. Τότε τι προτιμάς να το είχες ξαναζήσει ή να σου συμβαίνει για πρώτη φορά?

Sophia Kollia said...

Καλημέρα, καλό φθινόπωρο, που επιτέλους ήρθε, και
να τα θυμάσαι όλα όπως εγώ, καλό δεν είναι.

Ιμμαήλ said...

Το μυαλό είναι πονηρό: καίει κάθε εικόνα που το πονάει και το πικραίνει, αδιαφορεί για ότι δεν το αγγίζει βαθιά και επιμένει να ξυπνά αυτά που το συγκινούν.
Και ποσώς το νοιάζει αν εσύ συμφωνείς ή όχι!
Καλό ΣΚ!

τo τέρας της «αμάθειας» said...

«Θέλω να θυμάμαι όσο γίνεται περισσότερα απ' όσα μου συμβαίνουν, είτε καλά είτε άσχημα...είναι η ζωή μου και θέλω να τα θυμάμαι...»

τετραγωνος κυκλος said...

Το να θυμάσαι ευχάριστες στιγμές είναι πράγματι πάρα πού καλό!Το να θυμάσαι κάτι που θέλεις να ξεχάσεις είναι αρκετά δύσκολο,γιατί αυτές οι εικόνες επειδή μας έχουν "μείνει" εξαιτίας της μοναδικότητας του γεγονότος είναι δυσάρεστο.Όμως και από αυτές τις στιγμές πρέπει να σου "μείνει" η εμπειρία και να κατανοήσεις τα λάθη που έκανες ώστε την επόμενη φορά να τα διορθώσεις..Kαλησπέρα!

eirini said...

Seniorita μου έτσι όπως τα γράφεις, έτσι είναι. Οι αναμνήσεις μας είναι ότι πιο σημαντικό! Πολλές φορές με βοηθούν οι φωτογραφίες να θυμηθώ διάφορες στιγμές και γεγονότα που έχουν συμβεί. Παραδέχομαι όμως πως υπάρχουν στιγμές που εσκεμμένα δεν θέλω καθόλου να θυμάμαι γιαυτό και τα έχω "σβήσει" από την μνήμη μου! Άλλωστε πιστεύω πως αυτό συμβαίνει σε όλους. Ωραίο θέμα φίλη μου! Καλημέρα!!!

Anyparktos said...

oi anaminisei oso kai na ponane yparxoun kai kalo einai na mn tis apofevgoume..

seniorita said...

she,
ναι ισχύει αλλά καλύτερα να θυμόμαστε και να αμυνόμαστε διαφορετικά...

μπουρμπουλήθρα,
δε γίνεται να ζεις χωρίς αναμνήσεις!

alx599,
ευχαριστώ πολύ άλεξ που σου άρεσε το κείμενο μου..καλησπέρα!

seniorita said...

γιωργάκη,
δεν υπάρχει χειρότερο!
να το κοιτάξεις μη σου γίνει μόνιμο το πρόβλημα!
φιλάκια!


ag'o,
έτσι ακριβώς είναι!
την καλησπέρα μου μικρή μου!

jk in your life,
ευχαριστώ να'σαι καλά!

seniorita said...

γυάλινο δάκρυ,
δεν είναι κακό να θυμάσαι και τα άσχημα που έχουν συμβεί στη ζωή σου,αρκεί να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες ακόμη και σ'αυτούς που σε πλήγωσαν αν το έκαναν άθελα τους..

the monkeys,
κατάλαβα τι θέλεις να πεις,η άποψη μου είναι να ζεις τα πάντα με πραγματική αίσθηση κι όχι ψευδαίσθηση ακόμα κι αν ζήσεις 2 φορές κάτι παρόμοιο άσχημο,θα σε βοηθήσει τη δεύτερη φορά να το ξεπεράσεις πιο εύκολα αν θυμάσαι τι είχες κάνει την άλλη φορά..

seniorita said...

sofia,
καλό φθινόπωρο,επίσης!
καλό δεν είναι, λες;εγώ νομίζω είναι καλό αν μπορείς και συγχωρείς και βάζεις σε τάξη τις αναμνήσεις σου..


ιμμαήλ,
αχ άτιμο μυαλό ό,τι θέλεις κάνεις χωρίς να μας ρωτάς..
καλή εβδομάδα!

seniorita said...

τέρας της αμάθειας,
σου αρέσει να μη λες πολλά έτσι;
λακωνική και περιεκτική!


τετράγωνο κυκλάκι,
σκοπός των αναμνήσεων είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να αναπολούμε τα όμορφα!

seniorita said...

eirini,
αν κάποια πράγματα είναι για το καλό μας να μην τα αναπαράγουμε στη μνήμη μας καλό είναι να τα καταχωνιάζουμε κάπου βαθιά και να τα ανασύρουμε μόνο για να αποφύγουμε τα ίδια παλαιότερα λάθη!
καλή εβδομάδα!

anyparktos,
συμφωνώ!πολλές φορές είναι αδύνατο να τις αποφύγεις ..