Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο σ'αυτό τον κόσμο απ'το γεγονός ότι οι άλλοι πάντα σου καθορίζουν τη ζωή.Πάντα εξαρτάσαι απ'τους άλλους,είτε επαγγελματικά είτε κοινωνικά είτε συναισθηματικά.Η διάθεσή σου καθορίζεται απ'το τι θα σου κάνουν,θα σου δώσουν,θα σου στερήσουν οι άλλοι.Όλα τα γεγονότα λέγονται έτσι γιατί γίνονται από κάποιους.Λίγα πράγματα δεν οφείλονται σε κινήσεις των ανθρώπων,όπως τα φυσικά φαινόμενα(αν και βάζουμε λίγο το χεράκι μας ακόμη και γι'αυτά).Ακόμα κι ο θάνατος μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας ενέργειας κάποιου άλλου.Αυτή η αλληλοεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων μερικές φορές είναι ασφυκτική,δε σ'αφήνει να δράσεις όπως εσύ θέλεις,σε περιορίζει.
Κι εσύ αναγκάζεσαι να συμβιβαστείς γιατί δε μπορείς να κάνεις αλλιώς,δε μπορείς να αλλάξεις την πραγματικότητα που σου δίνεται,κι ας λένε όλοι ότι μπορείς,δε μπορείς να πεις ''δε μ'αρέσει αυτός ο κόσμος,σταματήστε τη γη να κατέβω να δω αν αλλού είναι καλύτερα'',είσαι εγκλωβισμένος σ'αυτόν τον κόσμο,σ'αυτή τη ζωή που δεν τη διάλεξες απαραίτητα,σου έτυχε,γιατί αυτή η ζωή σου προσφερόταν τη δεδομένη στιγμή.
Μερικές φορές θέλω να σταματήσω να υπάρχω,όχι να πεθάνω,αλλά να κάνω ένα διάλειμμα απ'τη ζωή μου.Όμως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα,διάλειμμα δεν υπάρχει,οι άλλοι είναι πάντα εκεί να στο θυμίζουν..
Τελικά αυτοί είναι η κόλαση,οι άλλοι.
Κι εσύ ψάχνεις ανάμεσα τους τον παράδεισο,γιατί δε μπορείς να κάνεις διαφορετικά..
Όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά,πάλι κάτι γίνεται,κάτι που αναιρεί όσα λέω,κάτι που μου θυμίζει ότι η ζωή είναι ωραία και είναι εδώ,τώρα,όχι για πολύ..
5 comments:
η τελευταία φράση σου τα λέει όλα..
νομίζω ότι απλά είσαι λίγο φορτισμένη..Εννοείται ότι ναι καθορίζουμε και καθοριζόμαστε,ότι επηρεάζουμε και επηρεαζόμαστε.. αλλα μεσα σ αυτόν το χαμό μπορείς να βρεις τον τρόπο,τη μέθοδο να ελαχιστοποιήσεις όσο γίνεται το βαθμό που ετεροκαθορίζεσαι ή ακόμα πιο γόνιμα να φιλτράρεις αυτά που σε ετεροκαθορίζουν.. άγραφα χαρτιά εννοείται πως δεν υπάρχουν ούτε θεοί αναμεσα μας..αν όμως καταφέρεις να ελεγχεις αυτα που σε διαμορφώνουν, σκέψου πόσο αλλάζει όλο αυτό το παιχνίδι της αλληλεπίδρασης που κάποιοι ούτε καν αντιλαμβάνονται την ύπαρξη του...
Απλά το show must go on..
Καλημέρα!
Καλό μήνα!!
μίμη,
συμφωνώ μόνο που η αναζήτηση του τρόπου για να μην επηρεάζεσαι κρατάει μέχρι το τέλος της ζωής μας και πάλι ποτέ δεν είσαι σίγουρος ότι τον έχεις βρει..
ταχυδρόμε,
that's life..keep walking!
καλό μήνα επίσης και καλό καλοκαίρι,μην ξεχνιόμαστε!
Καλημέρα.
Δεν συμφωνώ με την άποψή σου ότι μας καθορίζουν οι άλλοι.
Μόνο εάν είμασταν νεκροί θα συνεβαινε αυτό.
Για να μπει κάποιος στο σπίτι μας, στη σχέση μας, μτο είναι μας, πρέπει ή να του ανοίξουμε την πόρτα ή να βρει πόρτα ή παράθυρο ανοιχτό.
Αλιώς χτυπάει, δεν του ανοίγει κανείς και φεύγει.
Φυσικά, σε πολλά πρέγματα δεν ρωτιόμαστε, βλεπε πολιτική κλπ κλπ
Και αφηνόμαστε στις ορεξεις και στοις αποφάσεις του καθενός
Και ξέρεις γιατί; Γιατί είμαστε βολεμένοι και κοιτάμε τον κώλο μας.
Σκεψου την λέξη "συσπείρωση" σε όλο της το μεγαλείο. Σκέψου πολ΄θτες που με τον να μην ξαναπηγαίνενα πχ στην Α τράπεζα θα κλείνανε την τραπεζα... Ακούγεται όνειρο, αλλά δεν είναι
Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά
Καλημερα
δεν είναι πάντα εύκολο να κλείσουμε την πόρτα σε όλους,οι άλλοι βρίσκουν τον τρόπο και τρυπώνουν και όταν το πάρουμε χαμπάρι έχουν ήδη στρογγυλοκαθίσει..κι αυτό που λες με την τράπεζα πάλι δείχνει την αλληλοεπίδραση που υπάρχει,αφού ζούμε μέσα σε μια κοινωνία είναι αναπόφευκτο να επηρεαζόμαστε απ'τα γεγονότα και τις επιλογές των άλλων.
Post a Comment