tag:blogger.com,1999:blog-49307848293476822362024-03-14T08:46:42.415+02:00show must go on...always look on the bright side of life..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.comBlogger113125tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-62707091768648349562010-08-17T17:12:00.002+03:002010-08-17T17:28:25.316+03:00Με μια βαλίτσα στο χέρι..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSc0bRjKazAPYrwi20qtVG1Y_G-SCNKKwd5pL_NTqexW9kPJCJdsaZXugD2PcC5iWuqDPZh0hIYGmI0RnmhCymr8FPR393d59VleT9xKEjisBLLJbZjSclWzocJ46ZmsBhGDym7J27Wss/s1600/images.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 259px; height: 194px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSc0bRjKazAPYrwi20qtVG1Y_G-SCNKKwd5pL_NTqexW9kPJCJdsaZXugD2PcC5iWuqDPZh0hIYGmI0RnmhCymr8FPR393d59VleT9xKEjisBLLJbZjSclWzocJ46ZmsBhGDym7J27Wss/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5506381631762994914" border="0" /></a><br />Αν κάποιος με ρωτούσε πως θα περίεγραφα τον χρόνο που πέρασε αυτήν ακριβώς την έκφραση θα χρησιμοποιούσα..Οκ δεν ήταν πάντα βαλίτσα, τις περισσότερες φορές ήταν σακ βουαγιάζ αλλά νομίζω πως η διαφορά είναι αμελητέα.Η σημασία είναι πως ο αποθηκευτικός αυτός χώρος με είδη ταξιδίου έγινε προέκταση του χεριού μου..και ένας χρόνος που λέω είναι λίγος..ήταν περισσότερος..σίγουρα αξίζει τον κόπο όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά πολλές φορές η ζωή επιλέγει για εμάς αντί εμείς για αυτήν..ποτέ δεν φανταζόμουν στο παρελθόν ότι θα έκανα μια διαδρομή τόσο συχνά για να δω ένα πρόσωπο, κι όμως συνέβη..<br />Κάποιοι το κατακρίνουν, σε άλλους φαίνεται παράξενο, άλλοι δεν το καταλαβαίνουν, δε χωράει στη λογική τους..Δέχομαι όλες τις απόψεις και συμφωνώ με ό,τι και να μου πούνε.Άλλοι δε θα έκαναν ποτέ αυτό που κάνω εγώ, προτιμούν τη βολή τους, θα το είχαν λήξει..Εγώ επέλεξα να το συνεχίσω να δω πού θα με βγάλει..ουσιαστικά είμαι ακόμα στη μέση της διαδρομής, δεν έχω φτάσει στον προορισμό μου..Όχι δε μετανιώνω..οι εμπειρίες ζωής είναι χρήσιμες..είναι κι αυτές αποσκευές που κουβαλάμε πάντα μαζί μας όπου κι αν πάμε..στριμωγμένες ανάμεσα στην οδοντόβουρτσα, τη χτένα και το αφρόλουτρο..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-90801848319106773622010-05-06T19:00:00.003+03:002010-05-06T19:13:08.898+03:00ΙσορροπώνταςΠώς αλλάζουν οι εποχές...απ'τη μια στιγμή στην άλλη..τη μια μέρα φυσάει κι έχει κρύο και την άλλη είναι άνοιξη..το παράδοξο της φύσης..μέχρι χθες είχα ανάγκη τη ζεστή κουβέρτα μου, τώρα την κοιτάω και μου φαίνεται περίεργη, δεν την χρειάζομαι πια..ανοίγω το παράθυρο και δε φοβάμαι μην κρυώσω..στέκομαι μπροστά του αρκετή ώρα..μυρίζω την ατμόσφαιρα και χαμογελάω..όμορφες μνήμες ξυπνούν..όχι δεν πρόκειται να σας ζαλίσω μ' αυτές..αν τις περιγράψω ίσως να μη μου φαίνονται πια τόσο όμορφες όσο είναι μέσα στο μυαλό μου..θέλω να πάρω το ποδήλατό μου και να ξεχυθώ στους δρόμους...αλλά ειλικρινά, ζήτημα είναι να το έχω κάνει αυτό μια φορά μονάχα..όμως μόνο στη σκέψη κάτι φτερουγίζει μέσα μου..αυτό το κάτι προσγειώνεται απότομα όταν αντικρύζω τις ξεφούσκωτες ρόδες του..<br />Μήπως όμως ήξερα από πριν ότι είναι ξεφούσκωτες;Μήπως απλά δεν ήθελα να το δεχτώ..Δεν έχει σημασία...αυτό που έχει σημασία είναι ότι το να κάνεις ποδήλατο είναι κάτι που δεν ξεχνιέται...κι ας πιστεύεις το αντίθετο..θα βρεις τον τρόπο να ισορροπήσεις..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-68013285769977134162010-01-18T17:49:00.003+02:002010-01-18T18:11:26.377+02:00Το βουλώνετε σας παρακαλώ;;Αν σας αρέσει να μιλάτε στο κινητό σας δυνατά δημοσίως τότε καλύτερα σταματήστε να διαβάζετε αυτή την ανάρτηση.Μπορεί να εκνευριστείτε.Προσωπικά εκνευρίζομαι με όλους αυτούς που νομίζουν πως ο υπόλοιπος κόσμος έχει υποχρέωση ή όρεξη να τους ακούει να μιλάνε στο κινητό τους μέσα στο λεωφορείο του ΟΑΣΘ, μέσα στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ και γενικά σε μέρη όπου δε θα έπρεπε να επιτρέπεται η χρήση τηλεφώνων.Τί με νοιάζει εμένα κοπελιά πόσα μαθήματα χρωστάς και πότε ξεκινάς πρακτική;;Το μόνο που με νοιάζει είναι να φτάσω στον προορισμό μου με όσο το δυνατόν λιγότερα νεύρα και χωρίς πονοκέφαλο..Όταν η διαδρομή κρατάει μία ώρα δε μπορώ όλη αυτή την ώρα να σε ακούω να γκαρίζεις στο πίσω κάθισμα..Να είναι καλά τα mp3, έχουν σώσει πολύ κόσμο από τις βλακείες που τον υποχρεώνουν στο δρόμο να ακούει..Αλλά μερικές φορές η φωνή κάποιου αγενέστατου κατά τη γνώμη μου είναι πιο διαπεραστική κι από τους ήχους της μουσικής..Όχι κυρία μου, δε θα κουφαθώ εγώ αυξάνοντας την ένταση για να μην ακούω τις ασυναρτησίες σου..<br />Μια φορά ήμουν σε ένα λεωφορείο της γραμμής και ένας ας τον πούμε κύριος μιλούσε επί 20 λεπτά στο τηλέφωνό του δυνατά χωρίς να τον ενδιαφέρει ότι ήμασταν εκεί μέσα παστωμένοι πόσοι άνθρωποι..ώσπου κάποια κυρία του έκανε παρατήρηση να κλείσει το κινητό γιατί η ίδια είχε βηματοδότη και δεν έπρεπε να έρχεται σε επαφή με τα κύματα που εκπέμπουν τα κινητά..το τί βρισίδι άκουσε από αυτόν δε λέγεται..τόση ευγένεια δε μπορούσα να την αντέξω..και να έχεις δίκιο ρε φίλε να σου πω μπράβο βρίσε...αλλά έλεος!!Μέσα σ' αυτή τη διαδρομή των 20 λεπτών είχαμε μάθει καμιά ντουζίνα άνθρωποι με ποιον μιλούσε,πού είχε πάει χτες το βράδυ, πού βρίσκεται η γκόμενά του, τί φαγητό θα φάει το μεσημέρι, τί δουλειές είχε να κάνει το απόγευμα και άλλα πολλά τόσο ενδιαφέροντα για εμάς γεγονότα..Ήθελα να ήξερα εσείς που μιλάτε έτσι άνετα στο κινητό σας θέλετε να μαθαίνει όλος ο κόσμος τα προσωπικά σας;;Λίγη ντροπή δεν έχετε;Λίγο τακτ;Σας παρακαλώ μη μας φορτώνετε με ένα σωρό άχρηστες πληροφορίες για το άτομό σας..<br />Ουφ, τα είπα και ξεθύμανα..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-24909826525025491402010-01-07T16:26:00.002+02:002010-01-07T17:12:18.371+02:00Και πάλι εδώ..Και πάλι εδώ λοιπόν!Με τη νέα χρονιά αποφάσισα να δώσω περισσότερη σημασία σ'αυτό το μικρό κομματάκι του εαυτού μου που ονομάζεται μπλογκ, το οποίο με περιμένει υπομονετικά τόσο καιρό χωρίς παράπονο μέχρι να πάρω απόφαση να το τιμήσω..Έτσι λοιπόν ύστερα από ευχές για μια νέα χρονιά καλύτερη από τις προηγούμενες σε όλους τους μπλογκοφίλους θα παίξω ένα παιχνιδάκι που είδα σε ένα πολύ φιλικό μου μπλογκάκι, αυτό του <a href="http://rozgalaziathalassa.blogspot.com/">δακρακίου ! </a><br />Ξεκινάμε!<br /><br /><span style="font-weight: bold;">1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;<br /><br /></span>η ψυχική ηρεμία και η έλλειψη κάθε έγνοιας<br /><br /><span style="font-weight: bold;">2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;<br /><br /><span style="font-weight: bold;"></span></span>η φωνή της μαμάς μου<br /><br /><span style="font-weight: bold;">3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;</span><br /><br />την πρωτοχρονιά που ήπια λίγο παραπάνω..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;<br /><br /></span>ο εγωισμός μου<br /><br /><span style="font-weight: bold;">5. Το βασικό ελάττωμά σας;<br /><br /></span>το είπα παραπάνω ντε..ξανά το θέλεις;;είπαμε ο εγωισμός μου!<br /><br /><span style="font-weight: bold;">6. Σε ποια λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκεια;</span><br /><br />στα αυθόρμητα<br /><br /><span style="font-weight: bold;">7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;<br /><br /></span>χμμ..δε νομίζω να έχω την τιμή να ταυτίζομαι με κάποια ιστορική προσωπικότητα..θα'θελα βέβαια κάποια στιγμή να μπορώ να ταυτιστώ με τον Αριστοτέλη Ωνάση αλλά αυτό είναι άλλο θέμα..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;<br /></span><br />όλοι όσοι επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες<br /><br /><span style="font-weight: bold;">9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;</span><br /><br />η ίδια η ζωή..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;</span><br /><br />Μίλαν Κούντερα, Πηνελόπη Δέλτα, Ρουθ Ρέντελ, Αρουντάτι Ρόι, Μπέτυ Σμιθ<br /><br /><span style="font-weight: bold;">11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;<br /><br /></span>την τόλμη, την ανδρεία και την αποφασιστικότητα<br /><br /><span style="font-weight: bold;">12. ...και σε μια γυναίκα;</span><br /><br />το να είναι χειραφετημένη, ανεξάρτητη<br /><br /><span style="font-weight: bold;">13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;<br /><br /></span>Ζακ Στεφάνου, Νίκος Βουρλιώτης ( καλά μη με δείρετε μ' αρέσει..)<br /><br /><span style="font-weight: bold;">14. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;</span><br /><br />Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλυν, Μπέτυ Σμιθ<br /><br /><span style="font-weight: bold;">15. Η ταινία που σας σημάδεψε;</span><br /><br />Μπεν Χουρ<br /><br /><span style="font-weight: bold;">16. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;</span><br /><br />Βαν Γκογκ<br /><br /><span style="font-weight: bold;">17. Το αγαπημένο σας χρώμα;</span><br /><br />μαύρο..άντε καλά και ροζ..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">18. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;</span><br /><br />το ότι συνεχίζω να παίζω αυτό το μπλογκοπαίχνιδο! (ουφ ατελείωτο είναι..)<br /><br /><span style="font-weight: bold;">19. Το αγαπημένο σας ποτό;</span><br /><br />τζιν τόνικ<br /><br /><span style="font-weight: bold;">20. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;</span><br /><br />τί μόνο για ένα;;ας το αφήσουμε καλύτερα πονεμένη ιστορία..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">21. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ όλα;</span><br /><br />την τσιγκουνιά χωρίς προφανή λόγο, την αγένεια<br /><br /><span style="font-weight: bold;">22. Όταν δε γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;</span><br /><br />οι εξορμήσεις και οι έξοδοι γενικότερα!<br /><br /><span style="font-weight: bold;">23. Ο μεγαλύτερός σας φόβος;</span><br /><br />η μοναξιά και οι αρρώστιες<br /><br /><span style="font-weight: bold;">24. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;</span><br /><br />όταν πρόκειται για μικρά ανώδυνα ψεματάκια που όμως με βγάζουν από μεγάλες σκοτούρες..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">25. Ποιο είναι το μότο σας;</span><br /><br />Δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής!!<br /><br /><span style="font-weight: bold;">26. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;<br /><br /></span>στον ύπνο μου ύστερα από μια υπέροχη μέρα..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">27. Εαν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;<br /><br /></span>όλα τα μπορείς..<br /><br /><span style="font-weight: bold;">28. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;<br /><br /></span>αγχωμένη για το μέλλον<br /><br />Ουφ πάει τέλειωσε..προσκεκλημένοι όλοι όσοι επιθυμούν να παίξουν!!Εις το επανειδείν!senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-36856793744759142692009-12-01T21:41:00.003+02:002009-12-01T22:01:57.392+02:00Κάτι σαν ανάρτησηΌπως φαίνεται πολλοί τελευταία έχουν εγκαταλείψει το σπορ που λέγεται μπλόγκινγκ και μαζί τους κι εγώ..Τί με οδήγησε σ' αυτήν την απόφαση;Πραγματικά δε ξέρω καν αν ήταν απόφαση ή απλά συνέβη.Μάλλον το δέυτερο.Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω ακόμα γιατί ξεκίνησα να γράφω ανάρτηση ούτε ποιο θα είναι το περιεχόμενό της.Απλά μπήκα και άρχισα να γράφω ό,τι μου κατεβαίνει..Δεν είναι πως δε συμβαίνουν πολλά στη ζωή που αξίζουν να ειπωθούν.Είναι απλά μια τάση για εσωστρέφεια που μ'έχει πιάσει τελευταία..Ίσως και μια σκέψη ότι μπορεί να προδίδω κάτι γράφοντας εδώ.<br />Ο χρόνος φτάνει στο τέλος του και όπως είναι λογικό μια τέτοια εποχή γίνεται ανασκόπηση των γεγονότων.Συνέβησαν πολλά που δεν είχαν ξανασυμβεί με την καλή έννοια..και δε συνέβησαν άλλα που έπρεπε να είχαν συμβεί..αλλά γιατί να ανησυχούμε συνεχώς για τα πρέπει..υπάρχουν και τα θέλω,κι ας κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε πολλές φορές μέσα στο άγχος μας.Εκείνα ξεπηδάνε απ'το πουθενά και ζητάνε προσοχή..Κι αυτό το λέει κάποια που τις περισσότερες φορές δε ξέρει τί θέλει..και είναι δυσβάσταχτο,ανυπόφορο.Για γέλια και για κλάματα.<br />Μα είναι τώρα για δημοσίευση αυτά που γράφω;Όχι πείτε μου...<br /><br />ΥΓ:Ο μετριασμός σχολίων έχει μπει για έναν μόνο λόγο,υπάρχει κάποιος πραγματικά ενοχλητικός μπλόγκερ που ακόμα δεν έχει βαρεθεί τον εαυτό του και απορώ πραγματικά..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-19227019666031955542009-08-03T18:04:00.004+03:002009-08-03T19:11:31.360+03:00καλοκαίρι και όλα καλά..Χάθηκα το ξέρω..καλοκαιράκι και κάνουμε οι περισσότεροι αποτοξίνωση από τις συνήθειες του χειμώνα..που δεν είναι απαραίτητα κακές συνήθειες αλλά δεν παύουν να είναι συνήθειες.<br />Μέχρι στιγμής αυτό το καλοκαίρι μετράει 2 συναυλίες (james - scorpions),όχι μάλλον 3 αλλά η τρίτη ήταν εγχώριων καλλιτεχνών,2 ορκωμοσίες Αλεξανδρούπολη-Θεσσαλονίκη ιατρική-πολυτεχνείο,2 θεατρικές παραστάσεις (Αριστοφάνης και γαλλική κομεντί),8 μπάνια στη θάλασσα(ξέρω λίγα είναι μπορούσα και καλύτερα δε θα επαναληφθεί!),αρκετές εντάσεις και πολλέςςς πάρα πολλές διαδρομές..κοντινές μεν αλλά δεν παύουν να είναι διαδρομές..<br />Και το καλοκαίρι συνεχίζεται..πλησιάζει ο καιρός και για λίγο πιο μακρινά ταξιδάκια στην Ελλάδα..πάντα μου άρεσε να φεύγω το καλοκαίρι μακριά..<br />Δυστυχώς ο μπλόγκερ δεν επιτρέπει να ανεβάζουμε βίντεο μεγαλύτερα των 100 Μb οπότε ούτε ένα δείγμα από όσα βίντεο τράβηξα τις μέρες των συναυλιών δε μπορώ να σας δείξω..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-49905319779202911532009-07-01T23:57:00.003+03:002009-07-02T00:29:38.456+03:00Λόγια,λόγια,λόγιαΓιατί μερικές φορές δεν μπορούμε να εκφράσουμε αυτό που νοιώθουμε;Οι λέξεις κολλάνε κάπου ανάμεσα στον ουρανίσκο και τη γλώσσα μας,εκεί πίσω απ'τα δόντια..και δε βγαίνουν.Ούτε με ερωτήσεις που δίνουν μια ώθηση και η μόνη απάντηση είναι αυτό ακριβώς που σκεφτόμαστε.Με πίεση δε γίνεται τίποτα,έτσι δε λένε;Ίσως έρθει ο καιρός για λεκτική έκφραση κάποια στιγμή..ίσως βρούμε το κουράγιο.<br />Η έμπρακτη έκφραση των συναισθημάτων γιατί να μην αρκεί;Δείχνουμε αυτό που νοιώθουμε με πράξεις,χειρονομίες,χαμόγελα,βλέμματα.Είναι δυνατόν να μην είναι αρκετά;Γιατί επιμένουμε να επιθυμούμε να ακούμε κάποια πράγματα από τους άλλους;Μόνο στο άκουσμά τους τα πιστεύουμε.Οι πράξεις δεν είναι αρκετά ηχηρές;Δεν αφήνουν πιο έντονο απόηχο;<br />Πολλές φορές τα λόγια αποτυπώνονται πιο εύκολα στη μνήμη μας,μας αιχμαλωτίζουν ή μας ελευθερώνουν..γνωρίζουμε πως υπάρχει περίπτωση να είναι λόγια του αέρα,λέξεις χωρίς ουσία, κι όμως τα αναζητάμε και τα υπερεκτιμούμε..είναι η επιβεβαίωση ότι όλα βαίνουν καλώς.<br />"Όλα θα πάνε καλά".Πόσες και πόσες φορές δε θελήσαμε να το ακούσουμε...senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-14017464533378499752009-06-22T15:19:00.004+03:002009-06-22T15:39:55.212+03:0024 χρόνια πριν..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP2VFjbZg-kDyX7VlHgT7SsepzzgEmIcPW71zp0g0MWwymkQHByI8WUjbiITtMlbPvSaRliWDj11DUeaiUOY-FcyjYRSqp26WqjHKpLjTk9Up5IH1ghH1-ebT1SGqR8aInXXAXxh-oHaY/s1600-h/balloons3.gif"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 316px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP2VFjbZg-kDyX7VlHgT7SsepzzgEmIcPW71zp0g0MWwymkQHByI8WUjbiITtMlbPvSaRliWDj11DUeaiUOY-FcyjYRSqp26WqjHKpLjTk9Up5IH1ghH1-ebT1SGqR8aInXXAXxh-oHaY/s320/balloons3.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5350126450168431922" border="0" /></a>24 χρόνια.Σ'αυτή τη γη.Δε μεγαλώνωω μικρή θα μείνω σας το δηλώνω...Είναι υποχρεωτικό να ωριμάσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας και αν ναι τότε ποιο είναι το χρονικό περιθώριο που μου απομένει;;Ελπίζω επίσης να μην έχω προθεσμία ένα χρόνο για να βάλω στεφάνι γιατί το άκουσα και αυτό σήμερα..ουφ!Μερικοί μια τέτοια μέρα σου θυμίζουν τις υποχρεώσεις σου απέναντι στην κοινωνία και τον εαυτό σου,άλλοι πάλι ευτυχώς απλά χαίρονται μαζί σου..<br />Μια τέτοια μέρα καταλαβαίνεις περισσότερο την αγάπη στα μάτια των δικών σου ανθρώπων γι'αυτό είναι τόσο όμορφη.Είναι δική σου.<br />Σας φιλώ,τρέχω να σβήσω τα κεράκια μου!!<br />ΥΓ:Κάτι ξέχασα.Αυτή η μέρα δεν είναι μόνο δική μου μιας και ανώτερες δυνάμεις επέλεξαν στην κοιλιά της μαμάς μου να μην είμαι μόνη.Χρόνια πολλά αδερφούλη!!senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-53757415754595225332009-05-27T23:36:00.001+03:002009-05-28T00:32:23.165+03:00Face off-Μα τί ήσυχο και καλό κορίτσι που είναι...<br />Έτσι λένε για μένα στο γραφείο όπου κάνω άσκηση.Ανταποκρίνεται άραγε κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα ή έχω δώσει λανθασμένη εντύπωση για το άτομό μου στο χώρο εργασίας μου;Πραγματικά έχω κρατήσει ένα πολύ χαμηλό προφίλ που πολλές φορές φτάνει στο σημείο να με παρουσιάζει ως εντελώς λιγομίλητο αν όχι αμίλητο άνθρωπο.Και είναι πραγματικά περίεργο γιατί οι δικηγόροι του γραφείου είναι νεαρά άτομα αρκετά κοντά στην ηλικία μου.Ίσως επειδή βλέπω τη σχέση ως καθαρά επαγγελματική δεν μου βγαίνει κάποια οικειότητα και πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να γελάει αμήχανα με κάτι που ειπώνεται και με αφορά ή είναι κάτι άσχετο χιουμοριστικής φύσεως.<br />Έχω τελικά δύο διαφορετικές όψεις στον χαρακτήρα μου και παρουσιάζω όποια με βολεύει κάθε φορά καλύτερα ανάλογα με τις περιστάσεις;Προσαρμόζομαι στο περιβάλλον που βρίσκομαι σαν χαμαιλέοντας;Δε μπορώ να το εξηγήσω.Γιατί να μην είμαι ο εαυτός μου οπουδήποτε;Άραγε συμβαίνει μόνο σε μένα;Υποθέτω πως όχι.<br />Αντιλαμβάνομαι πως πολλά άτομα είναι ντροπαλά και ανοίγονται δύσκολα σε κάποιους που γνωρίζουν ελάχιστα αλλά δεν θα τοποθετούσα τον εαυτό μου σ'αυτή την κατηγορία,προσπαθώ γενικά να είμαι κοινωνική εξαρχής και να αισθάνονται οι άλλοι μαζί μου οικεία.<br />Δε ξέρω τί φταίει,θέλω να είμαι πάντα ο εαυτός μου αλλά υπάρχουν φορές που πρέπει να προσπαθήσω υπερβολικά γι'αυτό και φορές που δε μου βγαίνει καθόλου να νιώθω άνετα όσο κι αν προσπαθώ.<br />Αλλά τί σας ζαλίζω κι εσάς τώρα..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-69392567581915793512009-05-13T15:53:00.004+03:002009-05-13T16:51:26.419+03:00Αναζητώντας τίτλο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_MxxzEKuJ8hNlr1H0Zhkt_xNrQtbODbIxkfwB4CPF1AIAfoO3dBphoSHGjSyHY3fOe2kK1XEncKeqtUqztUkdg4Cxi9EuGPbSlPou35yYqNPI_pef0YzoF6POtkU3GLRbcD8lJHQmFdI/s1600-h/hammer.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 293px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_MxxzEKuJ8hNlr1H0Zhkt_xNrQtbODbIxkfwB4CPF1AIAfoO3dBphoSHGjSyHY3fOe2kK1XEncKeqtUqztUkdg4Cxi9EuGPbSlPou35yYqNPI_pef0YzoF6POtkU3GLRbcD8lJHQmFdI/s320/hammer.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5335300488458913410" border="0" /></a><br />Όταν η έμπνευση καταπιέζεται τί κάνει κάποιος για να την ελευθερώσει;Είναι πολλά που γίνονται και διστάζω να τα εκφράσω γραπτώς..δε ξέρω ίσως παίζει ρόλο που διαβάζουν το μπλογκ και γνωστοί μου..δύσκολα μένεις στην ανωνυμία τελικά.Από στιγμή σε στιγμή σε ανακαλύπτουν και σε παρακολουθούν,μπορεί να το προκαλέσεις και μόνος σου κάποιες φορές άθελά σου.Ίσως να μην είναι και κακό κιόλας,ίσως να σημαίνει ότι ενδιαφέρονται κάποιοι για σένα,θέλουν να ξέρουν τί σκέφτεσαι.Ναι ναι σίγουρα δεν είναι κακό..το να περνάς απαρατήρητος από τους γύρω σου είναι χειρότερο.Οπωσδήποτε.<br /><br />Κάποιες φορές σκέφτομαι να περιγράψω περιστατικά που συμβαίνουν στα δικαστήρια,μετά όμως αλλάζω γνώμη γιατί είναι πραγματικά ψυχοπλακωτικά ώρες ώρες.Άνθρωποι που διαφωνούν,άνθρωποι που μαλώνουν μεταξύ τους,άνθρωποι που φωνάζουν,άνθρωποι με προβλήματα που ελπίζουν να λυθούν μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου..<br />-Θυμήθηκες μετά από 12 χρόνια ότι έχεις παιδί ξαφνικά;Και δε δίνεις και διατροφή...<br />-Εσύ επηρεάζεις το παιδί και δε θέλει να έρχεται σε μένα..<br />Και στη μέση ένα παιδί που πρέπει να πει στο δικαστή αν θέλει να βλέπει τον πατέρα του και πόσο.<br />-Σε αθώωσαν εδώ αλλά κακομοίρη μου μην τολμήσεις να μη ξαναδώσεις χρήματα..τέσσερα στόματα έχω να θρέψω και είμαι άνεργη.<br />-Ξέρεις ότι δεν έχω κι εγώ δουλειά,έχω ψυχολογικά προβλήματα παίρνω φάρμακα..κάνω ό,τι μπορώ.<br />Έτσι κυλάει μια ήσυχη μέρα στα δικαστήρια.Στις πιο ανήσυχες μέρες θα δεις εμπόρους ναρκωτικών να δικάζονται και τον Κούγια να τριγυρίζει στο διάδρομο.<br />Και η δικαιοσύνη φαντάζει ουτοπία.Η υποκειμενικότητα της σε κάνει να αναρωτιέσαι αν άραγε υφίσταται.<br />Τυχερός όποιος δεν χρειάστηκε να πάει ποτέ στη ζωή του σε δικαστήριο.<br /><br /><br />ΥΓ:Λατρεύω το καλοκαίρι αλλά γιατί άρχισε να μου λείπει το κρύο;;Ίσως γιατί η εποχή αυτή είναι άχαρη..δε ξέρεις τί να φορέσεις,στη θάλασσα δεν μπορείς ακόμα να πας και είμαστε ακόμα οι περισσότεροι κάτασπροι του γάλακτος.senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-45849055985467509712009-04-22T16:06:00.005+03:002009-04-27T20:42:25.687+03:00Μια εκδρομή και τέσσερα συμπεράσματα + update!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgecq0dpo8sLUOnSHFWXWK1zIdZEUxpU124edC5iSrZGl9gXCuAy8MT9zY2e8T7Jw7p8C0oADKg-COgnMVGfFt_adY1nh2vQL246FuqCxKUvVbHVIfbFwc5xqIuxRW3Z3gil6vQSIsA7LY/s1600-h/DSCN0572.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgecq0dpo8sLUOnSHFWXWK1zIdZEUxpU124edC5iSrZGl9gXCuAy8MT9zY2e8T7Jw7p8C0oADKg-COgnMVGfFt_adY1nh2vQL246FuqCxKUvVbHVIfbFwc5xqIuxRW3Z3gil6vQSIsA7LY/s320/DSCN0572.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329385856545383490" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCzVwsYMryys3wf48JJcVw10k9XQwwylEIWwDVjqWAwCzzL86oOPUL_y6fFU_1jg1rM4-yGcDWq4YWM78hQ9OoxQfUfqrob-r3h9SfbEm5WwTuzwK6WmYzg0kGvSpOBPje9XGLlHLMnCI/s1600-h/DSCN0428.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCzVwsYMryys3wf48JJcVw10k9XQwwylEIWwDVjqWAwCzzL86oOPUL_y6fFU_1jg1rM4-yGcDWq4YWM78hQ9OoxQfUfqrob-r3h9SfbEm5WwTuzwK6WmYzg0kGvSpOBPje9XGLlHLMnCI/s320/DSCN0428.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329385853049912850" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgntUJnf5gMeNfxnVxroHmJCT_Or6Tcz1TApBcsXdvogvaNpCLiFigiL6dUOuYmhZZlC4LYGxy3RhGJVOXDoeXGF9HyfMcnYlvUqICKDCyn3q9Hw7HLan35L0JID1LQZlSCytEeoSLl5tw/s1600-h/DSCN0386.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgntUJnf5gMeNfxnVxroHmJCT_Or6Tcz1TApBcsXdvogvaNpCLiFigiL6dUOuYmhZZlC4LYGxy3RhGJVOXDoeXGF9HyfMcnYlvUqICKDCyn3q9Hw7HLan35L0JID1LQZlSCytEeoSLl5tw/s320/DSCN0386.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329385847840521858" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3jwSGd-VgBOq8bwfcZpFCZosd3k4jdZUKvaGvitnpJZr6ifTkXU27lcaJLPUASweYDAuxQHjNLx-Rwm_u4RTQqiSAoqg9VCvx0nCtGJ5oKXT7GHadRKEdQvScpS5cKGgfSlxwqpUZEIU/s1600-h/DSCN0352.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3jwSGd-VgBOq8bwfcZpFCZosd3k4jdZUKvaGvitnpJZr6ifTkXU27lcaJLPUASweYDAuxQHjNLx-Rwm_u4RTQqiSAoqg9VCvx0nCtGJ5oKXT7GHadRKEdQvScpS5cKGgfSlxwqpUZEIU/s320/DSCN0352.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329385844791532050" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ5R4R4vGfEiCwSckwwN6nLNotBRUIwHAygmfZWjFwfN99CyMm06G0w9J3IymdfkfrkO4YYN22_iZjzIxk0AaTlarQeRczssCv6Ab7WFRtc4eGUziS6MCLsI2q9sPoV-WI2LYToxdsj_E/s1600-h/DSCN0328.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ5R4R4vGfEiCwSckwwN6nLNotBRUIwHAygmfZWjFwfN99CyMm06G0w9J3IymdfkfrkO4YYN22_iZjzIxk0AaTlarQeRczssCv6Ab7WFRtc4eGUziS6MCLsI2q9sPoV-WI2LYToxdsj_E/s320/DSCN0328.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329385840503216818" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2568WrhfOZb1B-mlnpjuhu9VyhiJzGZKRWgqw_3xsHhmbc9_Uz3kvZ2GNftJD9WnIU2_N6p793v9Q1qKlp3a91nHPFBae9GzuO1ysDFeRbuFG2OFnZiPOw0GII4wh5E-czOz1xOsp1Cc/s1600-h/DSCN0220.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2568WrhfOZb1B-mlnpjuhu9VyhiJzGZKRWgqw_3xsHhmbc9_Uz3kvZ2GNftJD9WnIU2_N6p793v9Q1qKlp3a91nHPFBae9GzuO1ysDFeRbuFG2OFnZiPOw0GII4wh5E-czOz1xOsp1Cc/s320/DSCN0220.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329383796044230690" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7iVQFRbFMMRPamgybdJPY4iYusoXinZ2EYmcnm9eqVaAZLAZbVWmz0FSD7bxl8d3RAGJ5VUa1Pd992tqNdrune0zBkeJGCsWeOTjXm-GFMp9IK9KFi8OZrJF-ReK_ynHTyvYcFXQkLdA/s1600-h/DSCN0234.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7iVQFRbFMMRPamgybdJPY4iYusoXinZ2EYmcnm9eqVaAZLAZbVWmz0FSD7bxl8d3RAGJ5VUa1Pd992tqNdrune0zBkeJGCsWeOTjXm-GFMp9IK9KFi8OZrJF-ReK_ynHTyvYcFXQkLdA/s320/DSCN0234.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329383790435680018" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitg39r6DRHormByk3XKwOecECr-S8JF-yjf8WHxmz66H0M15E1czOn5gLwY2eqlFaqJK_67oGetRnrAFxpDQ96nvixIB9vUP9MHkedrqonE8jOTn79gFaDbt7_qdiHBn4bozv9Hl5Am3E/s1600-h/DSCN0228.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitg39r6DRHormByk3XKwOecECr-S8JF-yjf8WHxmz66H0M15E1czOn5gLwY2eqlFaqJK_67oGetRnrAFxpDQ96nvixIB9vUP9MHkedrqonE8jOTn79gFaDbt7_qdiHBn4bozv9Hl5Am3E/s320/DSCN0228.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329383785590021618" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdeijBXS9uzpBVMvX_JzAG79DfouApSJevj8tw4B0VH4Q-N9-IpQxh7o_G8MPIRclJuQKjVttkAqS56yiMbKpyew0IWzOuejMzI7R36rJt4p7PLxRAM2qrpcfQuObTPxXo3TAUAYRFqP4/s1600-h/DSCN0142.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdeijBXS9uzpBVMvX_JzAG79DfouApSJevj8tw4B0VH4Q-N9-IpQxh7o_G8MPIRclJuQKjVttkAqS56yiMbKpyew0IWzOuejMzI7R36rJt4p7PLxRAM2qrpcfQuObTPxXo3TAUAYRFqP4/s320/DSCN0142.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329383781895364482" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjordxS3WbkRFtiqw5-NsjMd5_DNEmq3AeFXYMxHjmXLvDPaQsMH26JWj5q8gTmwQkjf75g6lfZJsjdE3sHwsv8E__1u4wfAK13tgJNP6FvMMVQAKv9mDRxVYYNJulDYgAlQDRrZkAiqQc/s1600-h/DSCN0133.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjordxS3WbkRFtiqw5-NsjMd5_DNEmq3AeFXYMxHjmXLvDPaQsMH26JWj5q8gTmwQkjf75g6lfZJsjdE3sHwsv8E__1u4wfAK13tgJNP6FvMMVQAKv9mDRxVYYNJulDYgAlQDRrZkAiqQc/s320/DSCN0133.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329383779773552866" border="0" /></a><br />Χριστός ανέστη σε όλους!!<br />Επέστρεψα από τη Βιέννη χθες τα ξημερώματα..δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο υπέροχη πόλη είναι.Στην Αυστρία οι άνθρωποι ζούνε αρμονικά μεταξύ τους και η συνεννόηση με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι άψογη.Δεν έχουν βγει ποτέ στους δρόμους να διαδηλώσουν για κάτι που τους δυσαρεστεί διότι πολύ απλά δεν τους δυσαρεστεί τίποτα,όλα δουλεύουν ρολόι και η οικονομική κρίση είναι ακόμα άγνωστη λέξη.Τα αυτοκίνητα σταματάνε για να περάσουν οι πεζοί,δεν ακούς καθόλου κορναρίσματα, υπάρχουν ειδικά σχεδιασμένα δρομάκια στα πεζοδρόμια για να περνάνε τα ποδήλατα (εμείς φυσικά δεν το είχαμε συνέχεια στο μυαλό μας αυτό και παρά λίγο θα μας πατούσαν οι ποδηλάτες!), υπάρχουν και φανάρια ξεχωριστά για τους ποδηλάτες!!Σκουπίδια δε βλέπεις πουθενά αλλά ούτε και κάδους απορριμάτων,κάτι που σε κάνει να απορείς για το πώς λειτουργούν εκεί..κάποιο σύστημα θα έχουν το οποίο είναι δύσκολο για μας να το αντιληφθούμε!Τα πάρκα είναι αμέτρητα,κάθε γειτονιά και πάρκο..το μεγαλύτερο πάρκο της Βιέννης, το Πράτερ, μοιάζει με δάσος..μια βόλτα εκεί σε κάνει να ξεχάσεις ότι βρίσκεσαι σε πόλη..Τα κτίρια στο κέντρο της πόλης είναι πανέμορφα, τα μουσεία ατελείωτα(δε γινόταν να δούμε όλα τα εκθέματα θα κάναμε 3 ώρες στο καθένα τουλάχιστον!) και τα παλάτια της πόλης πραγματικά στολίδια!<br />Τώρα κάποια συμπεράσματα γενικότερα με αφορμή την εκδρομή:<br />1. Αν θέλετε να πάτε εξωτερικό καλύτερα να οργανώσετε μόνοι σας το ταξίδι σας παρά να αναθέσετε την οργάνωση σε κάποιο πρακτορείο διότι η ανατροπή του προγράμματος και οι δυσάρεστες εκπλήξεις είναι σχεδόν σίγουρες.<br />2.Είναι πολύ ωραίες οι εκδρομές στο εξωτερικό, σε αναζωογονούν αλλά τουλάχιστον εμένα με μελαγχολούν κιόλας όταν σκέφτομαι ότι πρέπει να επιστρέψω και κυρίως το πού θα επιστρέψω..<br />3.Προτιμώ να μαζεύω χρήματα για να πηγαίνω ταξίδια παρά να τα ξοδεύω οπουδήποτε αλλού σε χαζά καθημερινά πράγματα.<br />4.Είναι πολύ ωραίο να μοιράζεσαι με άλλους την αγάπη για ταξίδια και να τα υλοποιείς μαζί τους!!<br /><br />ΥΓ: Ξέρω ότι βρέχει έξω αλλά εμένα μου μύρισε καλοκαίρι...γι'αυτό και η αλλαγή της ταπετσαρίας!<br /><br />Update: Έβαλα και φωτογραφίες για να γίνω πιο πειστική στις περιγραφές μου και γιατί το ζητήσατε μερικοί.<br />Αααα και κάτι ακόμα: εκεί που καθόμουν με την παρέα μου στην κεντρική πλατεία της Βιέννης και απολαμβάναμε τη βραδιά ακούμε ξαφνικά μια φωνή από πίσω μας: ''Άντε γ*** ρε μλκ!!''.......ένα ελληνικό αεράκι φύσηξε...πατρίδα..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-39747674723153698082009-03-23T12:35:00.002+02:002009-03-23T13:19:20.630+02:00Ώρα για παιχνίδια..Μιας και είμαι στο γραφείο και σήμερα η μέρα είναι χαλαρή είπα να κάνω κανένα ποστάκι..κι επειδή έχω κάτι χρωστούμενα θα παίξω!!<br />Λοιπόν έχουμε και λέμε...με κάλεσε η eirini να πω 10 ιδιοτροπίες μου αλλά επειδή κατά βάθος δεν είμαι καθόλου ιδιότροπο άτομο θα σας πω μονάχα 5!!<br /><br />1.Στον ύπνο έχω ορισμένες ιδιοτροπίες...θέλω απόλυτο σκοτάδι και απόλυτη ησυχία για να κοιμηθώ!Ακόμα,για να με πάρει ο ύπνος πρέπει να κουκουλωθώ ολόκληρη μέχρι το κεφάλι πάντα..όποιος με βλέπει πώς κάνω ή γελάει ή τρομάζει...και το καλοκαίρι το ίδιο γίνεται,με το σεντόνι αυτή τη φορά..και καύσωνα να έχει εγώ θα είμαι κουκουλωμένη κι ας ιδρώνω..<br /><br />2.Μη με κοροϊδέψετε αλλά κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ θέλω να φάω οπωσδήποτε ένα ξινόμηλο..εξαιρείται η περίοδος του καλοκαιριού οπότε συμβιβάζομαι με ροδακινάκι..η ιδιοτροπία όμως δεν τελειώνει εδώ...θέλω αυτό το μήλο να μου το έχει καθαρίσει κάποιος άλλος αλλιώς δεν τρώω καθόλου..''Μπαμπάαα μήλο!!''<br /><br />3.Έχω κι εγώ αυτή την ιδιοτροπία με το νερό που τρέχει που την ανέφερε και η ειρήνη!Δεν το αντέχω καθόλου να βλέπω νερό να σπαταλιέται με οποιονδήποτε τρόπο..Το καλοκαίρι αυτό είναι το χειρότερό μου...να βλέπω να πλένουν μπαλκόνια οι γείτονες με τις ώρες αφήνοντας το λάστιχο ανοιχτό.Μα καλά πώς μπορούν;;<br /><br />4.Ένα άλλο κόλλημά μου αφορά τα κινητά τηλέφωνα.Δεν αντέχω καθόλου αυτούς που μιλάνε δυνατά στο κινητό μέσα στο λεωφορείο λες και είναι υποχρεωμένοι όλοι οι υπόλοιποι να τους ακούνε!Επίσης τσατίζομαι όταν είμαι σε μια παρέα και κάποιος ασχολείται με το κινητό του διαρκώς γράφοντας τους άλλους.<br /><br />5.Τέλος έχω μια ιδιοτροπία με το σβέρκο μου.Δεν αντέχω καθόλου να με πιάνουν πίσω στο λαιμό ούτε για αστείο..Συχνά το κάνει ο αδερφός μου για να μου τη σπάσει επειδή ξέρει πόσο με πειράζει!Γκρρρρρ!!<br /><br />Πάμε τώρα για το δεύτερο παιχνιδάκι που με κάλεσε το δακράκι!(μου βγήκε και στιχάκι)!<br />Να πω 5 πράγματα που με εκνευρίζουν...βέβαια μερικά περιλαμβάνονται στις ιδιοτροπίες μου αλλά οκ θα σας πω και άλλα 5 αφού το θέλετε!<br /><br />1.Με εκνευρίζει πάρα πολύ όταν έχω στο μυαλό μου ένα σχέδιο για το πώς θα περάσω τη μέρα μου και γίνεται κάτι που το ανατρέπει και τελικά την περνάω εντελώς διαφορετικά..κυρίως όταν πρόκειται για δουλειά που προκύπτει και δε χωράει αναβολή.<br /><br />2.Εκνευρίζομαι απίστευτα πολύ με την αδικία όταν πέφτει στην αντίληψή μου είτε αφορά εμένα είτε τρίτα πρόσωπα και ειδικά αγαπημένους μου.Θέλω να κάνω ό,τι μπορώ για να ξεπεραστεί,τις περισσότερες φορές όμως δεν είναι εφικτό και με ρίχνει ψυχολογικά.<br /><br />3.Ένα άλλο θέμα που μου προκαλεί εκνευρισμό είναι ο ανταγωνισμός σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής μου κι αν εμφανιστεί..Συνήθως η αντίδραση μου είναι να αποχωρώ σιωπηλά χωρίς να δώσω καμία μάχη,έτσι εκδηλώνεται ο εκνευρισμός μου σ'αυτό το θέμα.<br /><br />4.Κάτι ακόμα που μου προκαλεί εκνευρισμό είναι η πίεση που μπορεί να μου ασκηθεί κάποιες φορές από οποιονδήποτε κι αν προέρχεται.Είτε είναι καθηγητής,είτε γονέας,είτε φίλος,είτε εργοδότης.Αν και συνήθως το αποτέλεσμα είναι καλό και αποδεικνύεται ότι τελικά χρειαζόταν λίγη πίεση,στο αρχικό της στάδιο νιώθω καταπίεση και εκνευρισμό.<br /><br />5.Τέλος...δεν ήθελα να το πω αλλά εκνευρίζομαι φοβερά με τις δουλειές του σπιτιού!!Τις σιχαίνομαι,παθαίνω κατάθλιψη όταν η μαμά μου με φωνάζει να κάνω δουλειές,όσο ασήμαντες και να είναι..Μόνο μια φορά το χρόνο με πιάνει νοικοκυροσύνη,θα τη σημειώνω κάθε φορά στο ημερολόγιο να τη θυμάμαι!!<br /><br />Άντε ένα ακόμα έμεινε..Με κάλεσαν ο wert01gf και η dreamy cloud να αιτιολογήσω την επιλογή του αβατάρ μου!Λοιπόν εδώ δεν κρύβεται καμιά περίπλοκη ιστορία ούτε κανένα βαθύτερο νόημα..Γενικά μου αρέσουν τα ζωάκια και το συγκεκριμένο(γατούλα) μου άρεσε γιατί δίνει μια μπουνιά!(στο κατεστημένο...λέμε τώρα).senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-83573631746257281052009-03-09T16:24:00.003+02:002009-03-09T17:01:56.007+02:00Μια μέρα διαφορετική..Χθες.<br />Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.Μια μέρα για τις γυναίκες όλου του κόσμου.Μια μέρα που οι άντρες δεν καταλαβαίνουν γιατί υπάρχει και τί ακριβώς γιορτάζεται.Αν όμως καθίσουν και σκεφτούν θα βρούνε το νόημά της.Αν αναλογιστούν πόσο υπέφεραν οι γυναίκες και πόσο υποφέρουν ακόμα σε ορισμένα κράτη.Πόσος αγώνας έγινε για να εξισωθούν με τους άντρες, να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, ισότητα στην εργασία, ισότητα στη ζωή..Δεν είναι άσχημο να τα θυμόμαστε όλα αυτά μια φορά το χρόνο, δεν το αξίζουν εκείνες που πολέμησαν με ό,τι όπλα είχαν για να ζούμε σήμερα εμείς οι νεότερες έτσι όπως ζούμε;Δεν είμαι φεμινίστρια και μη με παρεξηγείτε..Κατά βάθος θα ήθελα να είχα γεννηθεί άντρας.Οι άντρες γιορτάζουν όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.Εμείς μόνο μία..(άντε δύο αν βάλεις μέσα και τη γιορτή της μητέρας).<br />Χθες λοιπόν κάποιος ή κάποιοι καλοί άνθρωποι είχαν την φοβερή,καταπληκτική ιδέα να προσφέρουν δωρεάν για τις γυναίκες τη μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.Είχαμε λοιπόν τη φαεινή ιδέα (που γεννήθηκε μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα,ναι είμαστε τρελές κατά βάθος) με την καλή μου <a href="http://rozgalaziathalassa.blogspot.com/">φίλη </a>να πάρουμε τον προαστικό και να διασχίσουμε μια διαδρομή μέχρι την Κατερίνη για να πιούμε εκεί τον απογευματινό καφέ μας και να επιστρέψουμε το βραδάκι.Ήταν πολύ ωραία η υλοποίηση αυτής της ιδέας, μπορώ να πω το χάρηκα ιδιαίτερα που εκμεταλλευτήκαμε τη δυνατότητα αυτή που μας δινόταν!Άντε και του χρόνου!!<br /><br />ΥΓ:Δε ξεχνώ τα παιχνιδάκια που με καλέσατε να παίξω αγαπητά φιλαράκια eirini,wert01gf,dreamy cloud και δακράκι.Ευχαριστώ πολύ,η επόμενη ανάρτηση θα αφορά αυτά!senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-31419339571743644402009-02-17T15:51:00.005+02:002009-02-17T16:31:04.745+02:00Δεν πάμε καλά!!Aυτό που συνέβη ήταν αηδιαστικό τη στιγμή που συνέβη και κάπως αστείο αργότερα όταν πια είχε περάσει..Ένα σαββατόβραδο μια παρέα κοριτσιών αποφάσισε να πάει να δει μια ταινία του Τεό Αγγελόπουλου σε γνωστό κεντρικό σινεμά στην προβολή των έντεκα.Όπως ήταν φυσικό ο κόσμος δεν ήταν πάρα πολύς καθώς θεωρούνταν περασμένη ώρα για το κοινό που συνήθως προσέλκυε ο συγκεκριμένος κινηματογράφος.Η παρέα αποτελούνταν από πέντε κορίτσια τα οποία κάθισαν σχετικά μπροστά και δίπλα τους από δεξιά οι θέσεις ήταν κενές..Τα φώτα έκλεισαν και αρχίσαν τα τρέιλερ όταν ένας κύριος,μεσήλικας γύρω στα 55-60 ήρθε και κάθισε στη θέση από δεξιά που ήταν άδεια ακριβώς δίπλα τους.Η ταινία είχε ξεκινήσει όταν κάποια στιγμή μια δυσάρεστη μυρωδιά χτύπησε τα ρουθούνια της κοπέλας που καθόταν στην άκρη.Γύρισε ανεπαίσθητα το κεφάλι της και τότε εντόπισε την πηγή του κακού..Ο κύριος είχε ανοίξει το παντελόνι του,το είχε κατεβάσει και....επεδείκνυε τα προσόντα του..Η κοπέλα τα έχασε,ανοιγόκλεισε τα μάτια της να βεβαιωθεί ότι όντως συμβαίνει και το είπε στη διπλανή φίλη της,η οποία το επιβεβαίωσε..Σκέφτηκε να αλλάξει θέση,όμως τελικά δεν το έκανε,είχε απλά γαντζωθεί στη φίλη της αφήνοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση από τον κύριο.Η αντίδραση της ίσως να μην ήταν η σωστή σχετικά με την περίσταση αλλά πραγματικά είχε φοβηθεί και δε σκεφτόταν καθαρά.Ο κύριος,ο Θεός να τον κάνει δηλαδή,έκρυβε το πρόσωπό του με το χέρι του ώστε να μη γίνει ορατός μέσα στο ημίφως του κινηματογράφου.Τελικά μετά από πάρα πολλή ώρα που στεκόταν έτσι μισόγυμνος αποφάσισε να κουμπωθεί και να αποχωρήσει πριν το τέλος της ταινίας φυσικά..και έτσι η κακόμοιρη κοπέλα μπόρεσε να ανασάνει επιτέλους..<br />Πραγματικά η ανωμαλία του συγκεκριμένου παραμένει ένα μυστήριο καθώς είναι άξιο απορίας πώς μια ταινία του Αγγελόπουλου του προκάλεσε τέτοιες εξάψεις..<br />Η εμφάνιση επιδειξιών στους κινηματογράφους παλαιότερα ήταν συχνό φαινόμενο αλλά μάλλον δεν έχει εγκαταλειφθεί πλήρως..<br />Τελικό συμπέρασμα:δείτε dvd σπίτι σας,είναι πιο ασφαλές!!senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-53260793212986264922009-02-09T18:30:00.005+02:002009-02-09T19:06:46.386+02:00τί λατρεύω και τί απεχθάνομαι;Ναι ξέρω..πέρασε ένας μήνας από τότε που με κάλεσε ο <a href="http://scroodgejkok.blogspot.com/">JK </a>να παίξω το παρακάτω παιχνιδάκι αλλά τί να κάνουμε...τώρα μου ήρθε η όρεξη βρε αδερφέ!Κάλλιο αργά παρά ποτέ!<br />Λοιπόν ξεκινάμε:<br /><br />Λατρεύω...<br /><br />1. Τις ηλιόλουστες μέρες,είτε χειμερινές είτε καλοκαιρινές (με μια ιδιαίτερη προτίμηση στις καλοκαιρινές).<br />2. Τις αργίες (γιούπι!!).<br />3. Τη Θεσσαλονίκη (δε χρειάζεται επεξήγηση).<br />4. Τον κινηματογράφο και το θέατρο (έχουμε και μια κουλτούρα :p).<br />5. Τις βραδινές εξόδους.<br />6. Τα ταξίδια στο εξωτερικό (αχ..).<br />7. Τους ανθρώπους με χιούμορ.<br />8. Τις μαγικές στιγμές (σπάνιες και πολύτιμες).<br />9. Ένα καλό βιβλίο.<br />10.Τις αυθόρμητες τρέλες,γιατί τα πιο ωραία πράγματα γίνονται αυθόρμητα...<br /><br />Απεχθάνομαι...<br /><br />1. Τα ασφυκτικά γεμάτα λεωφορεία,αντίρρηση κανείς;;<br />2. Την κατάφωρη αδικία.<br />3. Το τέλος των διακοπών (κλαψ).<br />4. Τον ανταγωνισμό,σε προσωπικό,επαγγελματικό και όποιο άλλο επίπεδο.<br />5. Την αδιαφορία,με σκοτώνει πραγματικά..<br />6. Την αγένεια,με θυμώνει απίστευτα..<br />7. Το πρωινό ξύπνημα,διαφωνεί κανείς;;;<br />8. Την αναμονή (δεν αντέχω να περιμένω σε ουρές και γενικά να περιμένω...).<br />9. Την κυτταρίτιδα (μου).<br />10.Εμένα μερικές φορές..(συμβαίνει..).<br /><br />Αυτά λοιπόν!Όποιος δεν έπαιξε και του αρέσει η ιδέα ας το τολμήσει!senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-59941573480411256032009-01-31T16:12:00.002+02:002009-01-31T17:11:09.120+02:00ΆγνοιαΆραγε είναι καλύτερο να έχουμε άγνοια για μερικά πράγματα;Είμαστε πιο ευτυχισμένοι έτσι;Οι άνθρωποι που δεν πολυσκέφτονται και δεν πολυψάχνουν τα πράγματα περνάνε καλύτερα από εκείνους που έχουν μονίμως το μυαλό τους σε εγρήγορση και αναλύουν το παραμικρό..Η άγνοια όμως είναι κάτι διαφορετικό.Είναι η έλλειψη της γνώσης πάνω σε ορισμένα θέματα.Σε θέματα που είτε αφορούν εμάς προσωπικά,είτε τους γύρω μας,μια κατάσταση ή ένα γεγονός,θέματα ιατρικά,επιστημονικά.Η άγνοια πολλές φορές μπορεί να συνοδεύεται από θράσος και υπεροψία ή αδικαιολόγητη αυτοπεποίθηση(άραγε υπάρχει και αυτοπεποίθηση που εξηγείται λογικά;) και τότε γίνεται ενοχλητική για τους γνώστες.Άλλες φορές η άγνοια μπορεί να σημαίνει και ευτυχία..τί όμορφα που περνάς όταν αγνοείς...το κακό ξεκινάει απ'τη στιγμή που έρχεται η γνώση..η προσγείωση είναι απότομη και ανώμαλη πολλές φορές..μήπως είναι καλύτερα να παραμείνεις για πάντα στην άγνοια;Εξάλλου δε θα ξέρεις ότι είσαι σε άγνοια..κανείς που βρίσκεται σε άγνοια δεν το ξέρει ότι βρίσκεται..<br />Υπάρχει όμως και περίπτωση η άγνοια να αποδειχθεί καταστροφική..ακόμα πιο πολλές φορές αυτοκαταστροφική..Ειδικά για θέματα που αφορούν την υγεία..αλλά και γενικότερα..Η επιδίωξη της γνώσης,η γνώση η ίδια ίσως να είναι επίπονη διαδικασία,δίνει όμως σιγουριά και ασφάλεια κι ας μην είναι συχνά ευχάριστο το να την κατέχει κάποιος.Μόνο η πραγματική γνώση οδηγεί σε πραγματική ευτυχία..όλα τα άλλα είναι απλά ψευδαισθήσεις..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-29905317846448135422009-01-10T16:38:00.002+02:002009-01-10T17:03:23.949+02:00ΣοκΧθες το βράδυ έπαθα σοκ..τελικά όσο κι αν λες ότι τα έχεις δει όλα στη ζωή σου,ότι δε μπορεί τίποτα να σε εκπλήξει πια κάτι γίνεται και αυτοαναιρείσαι..Η ζωή είναι πολύ παράξενη..ξεπερνάει τη φαντασία πολλές φορές..<br />Χθες λοιπόν βγήκα έξω με την παρέα μιας φίλης μου..καλά παιδιά,τους γνωρίζω χρόνια..παραξενεύτηκα όταν ένας κύριος γύρω στα 50 μου έδωσε το χέρι του να με χαιρετήσει και η περιέργεια μου φούντωσε όταν η φίλη μου πριν πάμε να καθίσουμε μαζί τους με τράβηξε στην τουαλέτα για να μου μιλήσει..και εκεί άκουσα το κορυφαίο...ο συγκεκριμένος μεσήλικας ήταν ο εργοδότης μιας εκ των φίλων της....και όχι μόνο...ήταν ζευγάρι εδώ και μερικούς μήνες..έμεινα στήλη άλατος από την έκπληξη..Μιλάμε για μια διαφορά ηλικίας 25 χρόνων μεταξύ τους..Θα μπορούσε να είναι ο πατέρας της.Και μάλιστα ο κύριος αυτός είναι χωρισμένος με 3 παιδιά,ένα εκ των οποίων είναι 18 χρονών..<br />Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω πώς μια κοπέλα πολύ εμφανίσιμη,μορφωμένη υπέκυψε στις πιέσεις ενός 48χρονου που τη διεκδικούσε για ενάμιση χρόνο στο χώρο εργασίας της.Ρώτησα τη φίλη μου πώς το εξηγεί αυτό και μου είπε πως η κοπέλα αυτή είναι απίστευτα ανασφαλής και ζητά κάποιον να της δείχνει προσοχή 24 ώρες το 24ωρο κι ότι αυτός της το πρόσφερε αυτό.<br />Οι φίλοι της προσπαθούν να την πείσουν για το λάθος που κάνει αλλά εκείνη δηλώνει ερωτευμένη..Φυσικά το έκρυβε για αρκετό καιρό..εννοείται οι γονείς της δεν έχουν ιδέα..<br />Δε μπορώ να μπω καθόλου στη θέση της,να την καταλάβω,μόνο λυπάμαι γι'αυτήν..ελπίζω να ξυπνήσει γρήγορα..<br />(Γνώριζα χρόνια την κοπέλα και μου είναι αδύνατο να το πιστέψω ακόμα.Το είδα όμως με τα ίδια μου τα μάτια..Είμαι ακόμα σε κατάσταση σοκ.)senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-76783066217629039832008-12-31T15:53:00.004+02:002008-12-31T16:24:14.657+02:00Χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjR6BHIMv52LrOpDogEE122CSOG6M-1c_At4VWsswSTA32hYISHgx-WHNlBZ1NbSPWwj5rbGKaqvnME3s-124r2Pb6fX6eLFY1qfk2h2T0uyd5taF4TG3f1s1le4I6L13xpZm7O5tb_dM/s1600-h/ozzie-christmas-tree3.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjR6BHIMv52LrOpDogEE122CSOG6M-1c_At4VWsswSTA32hYISHgx-WHNlBZ1NbSPWwj5rbGKaqvnME3s-124r2Pb6fX6eLFY1qfk2h2T0uyd5taF4TG3f1s1le4I6L13xpZm7O5tb_dM/s320/ozzie-christmas-tree3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285952148622596754" border="0" /></a>Τελευταία μέρα του χρόνου...πωπω..απίστευτο μου φαίνεται..πότε πέρασε ένας χρόνος από την περσινή παραμονή πρωτοχρονιάς..και τί συνέβη μέσα σ'αυτόν τον χρόνο..όχι και πολλά πράγματα..το βασικότερο όλων είναι ότι πήρα πτυχίο..δε μου αρέσει καθόλου να κάνω ανασκόπηση της χρονιάς που φεύγει,μελαγχολώ...όμως αναπόφευκτα γίνεται μια τέτοια μέρα..χωρίς να το επιδιώκουμε..έρχονται μνήμες στο μυαλό,άλλες καλές άλλες άσχημες..γιατί όπως και να το κάνουμε η εναλλαγή του καλού και του κακού στη ζωή μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της..και η ευθύνη για ό,τι μας συμβαίνει είτε καλό είτε κακό είναι πολλές φορές όλη δική μας..το'χει η μέρα μάλλον που τα φιλοσοφώ τα πράγματα..είναι κρύα και ποιητική...αυτή η τελευταία μέρα του χρόνου...<br />Όταν τελειώνει κάτι αρχίζει κάτι άλλο...δε μου αρέσει να θέτω στόχους για τη νέα χρονιά..σχεδόν ποτέ δεν τους πραγματοποιώ κι αυτό μετά θεωρείται αποτυχία..οπότε ποτέ δε θέτω για να είμαι ήσυχη εξαρχής..βαθιά μέσα μου όμως ξέρω..δε θα τους πω φωναχτά..ούτε σε μένα..μην τυχόν τους ακούσω και μετά απογοητευτώ..<br /><br /><div style="text-align: left;">ΥΓ:Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο <a href="rozgalaziathalassa.blogspot.com"></a><a href="http://rozgalaziathalassa.blogspot.com/">γυάλινο δάκρυ<span style="font-weight: bold;"> </span></a> , έτσι γιατί μερικά πράγματα στη ζωή γίνονται αυθόρμητα,χωρίς ιδιαίτερο λόγο!<br />Καλή χρονιά σε όλους...και το εννοώ!!<br /></div>senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-22914660111783363692008-12-24T17:58:00.003+02:002008-12-24T18:06:43.288+02:00Αποκάλυψη!!Φίλοι μου αγαπημένοι,<br />Σήμερα παραμονή Χριστουγέννων για μένα είναι μια μέρα ακόμα πιο ξεχωριστή καθώς έχω και τη γιορτή μου!Ξέρετε ποιες γιορτάζουν σήμερα;;<br />Θέλω να πω και χρόνια πολλά στην αγαπημένη μου γιαγιάκα που πήρα το όνομά της!γιαγιούλα σε λατρεύω!<br />Όλοι τις τελευταίες μέρες ξεχύθηκαν στην αγορά..πανικός!Δε νομίζω να έχουν ακόμα παράπονο τα μαγαζιά!<br />Είδα στο δρόμο κάτι παιδιά που κρατούσαν χαρτόνια που έλεγαν ''δωρεάν αγκαλιές''...κάποιο μήνυμα θα θέλανε να περάσουν..κάντε μια αγκαλιά στους αγαπημένους σας και θυμήστε τους ότι μερικά πράγματα στη ζωή δε θέλουν αντάλλαγμα..και αυτά είναι τα πιο ωραία!<br />Χρόνια πολλά σε όλους και κυρίως σε όσους σήμερα αισθάνονται μόνοι...senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-40095309659612505862008-12-21T12:37:00.003+02:002008-12-21T12:41:41.448+02:00Όνειρα κι εσύΤο όνειρό σου είναι το χαμένο κουμπί από το καλό σου παλτό..<br />Ψάχνεις παντού να το βρεις,αγχώνεσαι που δεν το βρίσκεις..<br />Μόλις όμως το βρεις, συνειδητοποιείς ότι τελικά το παλτό δεν σου στρώνει..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-32636666926369060012008-12-13T16:58:00.003+02:002008-12-13T17:36:06.152+02:00Το δικό μου σχόλιο-Ρώτησε τους πού είναι να πάμε να τους βρούμε.<br />-Οκ,στέλνω μήνυμα τώρα."Πού είστ...?''Εεεε,πώς γράφεται το ''είστε'';Με ''αι'';;<br />-Δε ξέρω..<br />-Εγώ έτσι θα το γράψω...''πού είσται;;''....Κακό πράγμα να μη ξέρεις γράμματα..<br /><br />Αυτή ήταν η στιχομυθία δύο δεκαπεντάχρονων παιδιών στο λεωφορείο.Ένα αγόρι και ένα κορίτσι.Κανείς τους δεν ήξερε πώς γράφεται το ρήμα ''είμαι''..Αλήθεια αφού ξέρεις ότι είναι κακό να μη ξέρεις γράμματα γιατί δεν κάνεις κάτι να το διορθώσεις;Μήπως δε φταίει το παιδί κατά βάθος;<br />Η μόρφωση και η παιδεία είναι ίσως το σημαντικότερο για μένα σε έναν άνθρωπο.Αν τα έχεις,σκέφτεσαι...το μυαλό σου δουλεύει,παίρνει στροφές.Δε γίνεσαι εύκολα υποχείριο των άλλων.Δεν κάνεις βανδαλισμούς,δεν καταστρέφεις περιουσίες.Αποκλείεται ένας μορφωμένος άνθρωπος να είναι υποστηρικτής της βίας,της καταστροφής.Σίγουρα θα είναι θιασώτης της δημιουργίας,της διακριτικότητας και της ευγένειας.Μήπως η μόρφωση,η παιδεία είναι η απάντηση σ'αυτή την αυθαιρεσία,σ'αυτή τη σαπίλα της κοινωνίας;<br />Πριν καιρό είχα δει γραμμένο σ'ένα τοίχο κάτι που μ'έβαλε σε σκέψεις..Κάποιοι είχαν γράψει ''Είμαστε εκείνοι που οι γονείς μας δεν μας άφηναν να κάνουμε παρέα''.Κι από τότε το ανακαλώ συχνά στη σκέψη μου.Έχει γίνει στόχος ζωής για μένα..Να μη γίνω ποτέ αυτή που οι γονείς μου δε θα με άφηναν σε καμία περίπτωση να κάνω παρέα..senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-5960752071001124742008-12-05T17:36:00.002+02:002008-12-05T17:51:38.688+02:00Γράμμα στον Άγιο ΒασίληΆγιε μου Βασίλη,<br />Φέτος αποφάσισα το γράμμα που θα σου στείλω να είναι διαφορετικό από άλλες χρονιές.Δε θα σου ζητήσω να μου φέρεις τίποτα,θα πρωτοτυπήσω.Σου γράφω απλά για να δω τί κάνεις,πώς είσαι στην υγεία σου.Έχει κρύο εκεί που βρίσκεσαι;Αλήθεια,πού ακριβώς είναι το σπίτι σου,ποτέ δεν κατάλαβα.Οι καλικάντζαροι και οι τάρανδοι σου κρατάνε καλή συντροφιά;Φαντάζομαι θα έχεις τρομερό φόρτο εργασίας αυτή την εποχή,είναι ο μήνας σου,όλοι για σένα μιλάνε..Τον υπόλοιπο χρόνο όμως..σε ξεχνάμε..έτσι συμβαίνει με όλους,μην το παίρνεις προσωπικά,όταν χρειαζόμαστε κάτι από κάποιον συνήθως τότε τον θυμόμαστε..Υποθέτω πως θα είναι δύσκολο για σένα να σκεφτείς και να αποφασίσεις ποιος ήταν καλός τη χρονιά που φεύγει ώστε να τον ανταμείψεις με τα δώρα σου..Άραγε η καλοσύνη κάποιου μπορεί να κριθεί αντικειμενικά;Κάποιος που είναι καλός για μένα,για άλλους ίσως να μην είναι,και το αντίθετο..Μάλλον εσύ ξέρεις καλύτερα..θα κρίνεις.Άραγε υπάρχουν χρονιές που κάποιος είναι καλός και χρονιές που δεν είναι;Για μένα όλοι καλοί είναι μέχρι αποδείξεως του εναντίου..κάποιοι ίσως είναι παρεξηγημένοι.Ποια είναι άραγε τα δικά σου κριτήρια;<br />Για μένα δε θα σου πω,δε ξέρω κιόλας.Ούτως ή άλλως δε θέλω να μου φέρεις κάποιο δώρο φέτος...θέλω μόνο να υπάρχεις..<br /><br /> Με απεριόριστη εκτίμηση,<br /> Ε.senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-70683939976247684012008-11-27T16:24:00.003+02:002008-11-27T17:15:41.084+02:00Θέλω..Όταν μεγαλώσω θέλω,<br />να έχω μια φάρμα δική μου,με πολλά ζωάκια να τα φροντίζω<br />να έχω αμπέλια δικά μου,<br />να παίζω μες τους αμπελώνες τα απογεύματα,<br />ο ήλιος να είναι εκεί λίγο πριν τη δύση,<br />η πιο ωραία ώρα της μέρας είναι αυτή..<br />Να μην είμαι μόνη,<br />το σπίτι μου να είναι γεμάτο χαρούμενες φωνές,<br />να μη γίνονται άσχημα στον κόσμο θέλω,<br />όχι άλλη στεναχώρεια-φτάνει!<br />να είμαι δυνατή για μένα θέλω και για όσους δε μπορούν να είναι,<br />να μπορώ να τρέχω με κλειστά μάτια θέλω χωρίς να σκέφτομαι αν θα χτυπήσω,<br />η φύση να είναι παντού γύρω μου θέλω ελεύθερη όπως της αξίζει,<br />ν'ακούω τον ήχο της θάλασσας θέλω,έχει τόσες ιστορίες να μου πει,<br />να νιώθω πολύτιμη θέλω,για κάποιον να είμαι..<br />ν'αναπνέω καθαρό αέρα όπου κι αν βρίσκομαι,<br />να μη φοβάμαι τίποτα θέλω..κυρίως εμένα..<br />Πολλά θέλω;;;senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com38tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-19361281587357381672008-11-19T20:33:00.002+02:002008-11-19T21:01:46.265+02:00Αναζητώντας την επιβεβαίωσηΚάνουμε πολλές φορές πράγματα για τους άλλους και όχι για τον εαυτό μας.Για να αρέσουμε στους άλλους,να είμαστε αποδεκτοί,να μας συμπαθούν,να μας θέλουν..Μπορεί κατά βάθος να μη θέλουμε να τα κάνουμε όμως τα κάνουμε,θέλουμε να επιβεβαιωθούμε στα μάτια των άλλων,να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας,τη δίψα μας να ανεβαίνουμε στα μάτια των άλλων,όλο και πιο ψηλά,όλο και πιο ψηλά..<br />Αυτή η αναζήτηση της επιβεβαίωσης,αυτό το ψάξιμο δίχως τελειωμό μπορεί κάποια στιγμή να γίνει ο αυτοσκοπός μας,να είναι το μόνο πράγμα που μας δίνει δύναμη,που μας γεμίζει στη ζωή..εκεί αρχίζουμε και χάνουμε λίγο το νόημα,το μόνιμο άγχος μας γίνεται αυτό...είμαι άραγε αρεστός/η,έχω επιτυχίες στα ερωτικά,αναγνωρίζουν οι άλλοι την αξία μου...;<br />Τότε είναι που αρχίζουμε να μη φερόμαστε καλά στον εαυτό μας,δεν του δίνουμε αυτό που του αξίζει,τον χαραμίζουμε από δω κι από κει,πέφτουμε χαμηλά για να ικανοποιήσουμε τρίτα πρόσωπα που ίσως δεν το αξίζουν,σερνόμαστε σε πράγματα εφήμερα γιατί μόνο μέσα απ'αυτά παίρνουμε την επιβεβαίωση και ξεγελάμε τη δίψα μας..<br />Άραγε η συνειδητοποίηση ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι αρκετή για να μας βγάλει από αυτή τη λογική;Ή χρειάζεται κάτι δυνατό να μας ταρακουνήσει ώστε να ξεφύγουμε...<br />Άραγε ξεφεύγουμε ποτέ πραγματικά από το κυνήγι της επιβεβαίωσης ή πάντα επιστρέφουμε σ'αυτό ύστερα από μερικές παύσεις...<br />Άραγε θα πιστεύουν και αύριο οι άλλοι ότι λάμπω ή σιγά σιγά θα ξεθωριάσω στα μάτια τους...senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-4930784829347682236.post-75157900542004783982008-11-11T19:29:00.002+02:002008-11-11T19:54:57.400+02:00Η καλοσύνη των ξένωνΔεν πρόλαβα να αγοράσω εισιτήριο από το περίπτερο.Δεν ξέρω αν θα είχε κιόλας,όσα περίπτερα είναι κοντά στις στάσεις των λεωφορείων για έναν ανεξήγητο λόγο δεν έχουν ποτέ εισιτήρια να αγοράσεις.<br />Ανέβηκα πάνω τρέχοντας καθώς το όχημα ήταν υπ' ατμόν.Άνοιξα την τσάντα μου,έβγαλα το πορτοφόλι μου και άρχισα να ψάχνω για ψιλά..Χρειαζόμουν 60 λεπτά(δεν είμαι πια φοιτήτρια ως γνωστόν) για να τα ρίξω στο μηχάνημα και να πάρω το πολυπόθητο χαρτάκι.Είχα μόνο 2 20λεπτα και μερικά 50λεπτα από ψιλά..φτου!Τί κάνουμε τώρα;<br />Ε τί να κάνω,θα ρίξω ένα 50λεπτο κι ένα 20λεπτο σκέφτηκα..θα μου φάει ένα 10λεπτο το μηχάνημα διότι ως γνωστόν δε δίνει ρέστα..(κι ύστερα μας λένε για έξυπνες μηχανές..γκρρ).Ας κάνω όμως μια απόπειρα να ρωτήσω αυτή την κυρία που στέκεται παραδίπλα,ίσως έχει 2 10λεπτα να ανταλλάξω το 20λεπτο μου,να βγω από το αδιέξοδο..<br />-Μήπως έχετε 2 10λεπτα να σας δώσω το 20λεπτο για να βγάλω εισιτήριο;<br />-Μισό λεπτό να κοιτάξω.....μπα..δεν έχω 2 10λεπτα...έχω όμως ένα,ορίστε!<br />Έμεινα αποσβολωμένη να την κοιτάζω,ευτυχώς κατάφερα να ψελλίσω ευχαριστώ όταν πήρα το 10λεπτο..<br />Το ποσό μπορεί να ήταν ευτελούς αξίας,η πράξη της όμως ήταν ανεκτίμητη..Ανιδιοτελής,χωρίς να αποσκοπεί πουθενά,σε κανένα συμφέρον.<br />Φέρνω αυτό το παράδειγμα για να δείξω ότι μερικές φορές εκπλήσσεσαι ευχάριστα από ξένους ανθρώπους,ανθρώπους που ίσως να μη ξαναδείς ποτέ στη ζωή σου αλλά που ίσως θα άξιζαν να υπάρχουν σ' αυτή.<br />Αλίμονο αν δεν υπήρχε η καλοσύνη των ξένων,αλίμονο αν παύαμε να πιστεύουμε σ' αυτήν...senioritahttp://www.blogger.com/profile/08862215137142704044noreply@blogger.com17